The Limousines - New Year's Resolution

Nadeszła kolejna wigilia Nowego Roku
A my żyliśmy życiami innych osób
Pozwalając dniom przemijać
Byliśmy zimni i rozłączeni
Bezradnie oglądaliśmy wszystko z zewnątrz
A gdy próbowaliśmy zmienić kanał
Żaden z przycisków nie działał
A każda przemijająca minuta była kolejnym przypomnieniem
Tego, jak bardzo mogliśmy ranić

Marznąc na dachu naszego budynku
Skąpani w intensywnie fioletowym niebie po północy
Zmarnowaliśmy pierwsze kilka godzin zupełnie nowego roku
Żałując, że nie umiemy latać
Żałując, że nie umiemy latać

I stukaliśmy, stukaliśmy, stukaliśmy w szklankę
I śmialiśmy się, śmialiśmy się, śmialiśmy się do siebie
Zastanawiając się, jak wielu chwilom pozwoliliśmy przeminąć
I stukaliśmy, stukaliśmy, stukaliśmy w szklankę
I śmialiśmy się, śmialiśmy się, śmialiśmy się do siebie
Nie mogę uwierzyć, że zmarnowaliśmy aż tyle czasu
Żałując, że nie umiemy latać

Tam na dachu był ocean
Fale porannego, kalifornijskiego nieba w kolorze dziecinnego błękitu
Zrobiliśmy nasze postanowienie na nasz nowy rok:
Nie pozwolimy już dniom przemijać

Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
W porządku
Nie będziemy już żałować, że nie umiemy latać

Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem

W porządku
Przynajmniej próbowaliśmy
Nie będziemy już żałować, że nie umiemy latać
Od tej chwili

Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem
Moglibyśmy się rozbić, wylądować i wybuchnąć ogniem

Przynajmniej próbowaliśmy
Przynajmniej próbowaliśmy
Nie będziemy już żałować, że nie umiemy latać