The Wonder Years - Everything I Own Fits In This Backpack

Zbudziłem się dzisiaj
Spakowałem wszystkie swoje rzeczy do pudełek.
Jest ósma rano, więc cieszę się, że nie wróciłem późno.
I zbudziłem się dzisiaj.
Chyba jest dobrze, nie skończyłem.
Pakuję to wszystko w pierwszej kolejności.

Przedmieścia mnie opuściły.
Mam tego samego najlepszego przyjaciela od '93.
Dzwonię, on nie odbiera.
Nie.
Nie mogę poczuć się komfortowo na własnej ulicy.

Nie lubię południowej Filadelfii
Ani tego, że moi sąsiedzi kochają ICP.
Chyba lepsze to od ulicy Bancroft.
Tu przynajmniej działa lodówka, a ściany nie przeciekają, przynajmniej tyle.

Zaczynam widzieć, co dla mnie zostało.
Zaczynam.

Znowu ruszyliśmy dalej, więc spakowałem swoje rzeczy i opuściłem dom.
Myślenie, że wciąż gdzieś pasuję jest w porządku.
Nie pasuję.
Chyba widzę, dlaczego tak myślisz.

Nic nie sprawia, że czuję się tak oddalony
Tak jak "Left and Leaving" w samochodowym stereo.
Nic nie sprawia, że czuję się bliżej domu

Więc dotarliśmy na wybrzeże, ale gdzie dzisiaj śpimy?
Cholera, gdybym wiedział.
Spróbujemy zostać na lotnisku.
Nie mogą odesłać nas do domu i nie mamy gdzie iść.

Znowu ruszyliśmy dalej, więc spakowałem swoje rzeczy i opuściłem dom.
Myślenie, że wciąż gdzieś pasuję jest w porządku.
Nie pasuję.
Chyba widzę, dlaczego tak myślisz.

Nie mów, że to zależy ode mnie.

Z jakiegoś powodu podłogowe deski wywołują moje imię
Znowu tu leżę, z głową na moim plecaku owiniętym w moją bluzę z kapturem.

Wiem, jak to musi wyglądać z zewnątrz
To zajęło prawie 13 miesięcy
Żebym znalazł się tam, gdzie czuję się dobrze
Nie jestem tak smutny, jak czasami pozwalam sobie w to wierzyć