Tom MacDonald - Spaceman

Nie powinienem przetrwać, życie igrało z moją głową
Przetrwałem załamanie nerwowe, pewnie powinno mnie to zabić
Zdradzony przez tych, których nazywałem najbliższymi przyjaciółmi
Czułem, że mogę się stoczyć na krawędzi
Od życia na kanapach i pracy za czynsz
Do dzielenia domów i gett z szczurami i karaluchami
Byłem gotów to skończyć, zbyt zmęczony, by wstać ponownie
Potem napisałem swój pierwszy przebój z ostatnim papierosem
Teraz tu jesteśmy, tak niepewny, wszyscy są nieszczery
Jeśli pieniądze mówią, to nie dziwi, że słyszę diabły w swoich uszach
Myślałem, że moje lęki znikną, wzmocniły się przez wiwaty ludzi
Teraz chodzę na terapię, bo już nie piję piwa
Trudno widzieć rzeczy jasno przez wszystkie łzy, czuję, że muszę mrużyć oczy
Lęk, gdy byłem biedny, depresja teraz, gdy jestem bogaty
Jak przeszedłem od samotnego dziecka, którego jedynym życzeniem było opłacenie czynszu
Do pracy tak absurdalnie, że nie widuję rodziny ani przyjaciół?

Hej, kosmonauto, jak tam księżyc?
Czy było warto stracić wszystko? Podoba ci się widok?
Celujesz w gwiazdy, czekasz w ciemności
Przestrzeń zabiera cały ciężar z twojego serca
Hej, kosmonauto, gdybyś musiał wybrać

Urodziłem się, by wygrać, ale wychowany, by przegrać, walczyłem z trawką i alkoholem
Nie mogłem utrzymać pracy, moje marzenia były tylko słabą wymówką
Pieniądze od rodziców wystarczały, bym nie był głodny
Zapadli w długi, żebym mógł spróbować być sławnym, zanim umrę
Nasze relacje były zrujnowane, prawie przemocowe
Poświęcałem wszystko, skupiając się na muzyce
Byłem bezdomny na trasie, byłem tak spłukany i to było głupie
Chyba mam szczęście, że udało mi się zanim to zepsułem, tak
Teraz jestem sławny, to takie niebezpieczne, szczęście, że tata mnie uczynił odważnym
Myślałem, że wszystko się zmieni, ale wciąż przechodzę zmiany
W końcu zrozumiałem podstawy, a wtedy wszystko się skomplikowało
Chciałbym, żeby ktoś mi powiedział, że będę tego nienawidzić, tak
Czuję się zagrożony przez obcych, kuloodporna kamizelka na mnie codziennie
Czuję, że zaraz zwariuję, próbując przekroczyć oczekiwania
Jak przeszedłem od modlitwy, że wszystko się w końcu poprawi
Do dotarcia tutaj i chęci jedynie powrotu do domu?

Hej, kosmonauto, jak tam księżyc?
Czy było warto stracić wszystko? Podoba ci się widok?
Celujesz w gwiazdy, czekasz w ciemności
Przestrzeń zabiera cały ciężar z twojego serca
Hej, kosmonauto, gdybyś musiał wybrać

Zawsze kochałem gwiazdy, myślałem, że będę tam szczęśliwy
Nie wyglądały daleko; jeśli były, to mnie to nie obchodziło
Zbudowałem rakietę i wystrzeliłem, ale teraz się boję
Myślałem, że potrzebuję przestrzeni, ale potrzebuję powietrza

Hej, kosmonauto, jak tam księżyc?
Czy było warto stracić wszystko? Podoba ci się widok?
Celujesz w gwiazdy, czekasz w ciemności
Przestrzeń zabiera cały ciężar z twojego serca
Hej, kosmonauto, gdybyś musiał wybrać