Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Vinicio Capossela
Popularne teksty
5. Ado - Shoka
Vinicio Capossela - Ultimo Amore
Ultimo Amore
Tekst dodał(a): janumir
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): notursweetie
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): janumir
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Fresca era l'aria di giugno
e la notte sentiva l'estate arrivar
Tequila, Mariachi e Sangria
la fiesta invitava a bere e a ballar
lui curvo e curioso taceva
una storia d'amore cercava
guardava le donne degli altri
parlare e danzare
e quando la notte è ormai morta
gli uccelli sono soliti il giorno annunciar
le coppie abbracciate son prime
a lasciare la fiesta per andarsi ad amar
la pista ormai vuota restava
lui stanco e sudato aspettava
lei per scherzo girò la sua gonna
e si mise a danzar
lei aveva occhi tristi e beveva
volteggiava e rideva ma pareva soffrir
lui parlava stringeva ballava
guardava quegli occhi e provava a capir
e disse son zoppo per amore
la donna mia m'ha spezzato il cuore
lei disse il cuore del mio amore
non batterà mai più
e dopo al profumo dei fossi
a lui parve in quegli occhi potere veder
lo stesso dolore che spezza le vene
che lascia sfiniti la sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
lei raccolse la gonna spaziosa
e ormai persa ogni cosa
presto lo seguì
piangendo urlando e godendo
quella notte lei con lui si unì
spingendo, temendo e abbracciando quella notte
lui con lei capì
che non era avvizzito il suo cuore
e già dolce suonava il suo nome
sciolse il suo voto d'amore
e a lei si donò
poi d'estate bevendo e scherzando
una nuova stagione a lui parve venir
lui parlava inventava giocava
lei a volte ascoltava e si pareva divertir
ma giunta che era la sera
girata nel letto piangeva
pregava potere dal suo amore
riuscire a ritornar
e un giorno al profumo dei fossi
lui invano aspettò di vederla arrivar
scendeva ormai il buio e trovava
soltanto la rabbia e il silenzio di sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
restava l'angoscia soltanto
e il feroce rimpianto
per non vederla ritornar
il treno è un lampo infuocato
se si guarda impazziti il convoglio venir
un momento, un pensiero affannato
e la vita è rapita senza altro soffrir
la poteron riconoscere soltanto
dagli anelli bagnati dal suo pianto
il pianto di quell'ultimo suo amore
dovuto abbandonar
lui non disse una sola parola
no, non dalla sua gola un sospiro fuggì
i gendarmi son bruschi nei modi
se da questi episodi non han da ricavar
così resto solo a ricordare
il liquore pareva mai finire
e dentro quel vetro rivide
una notte d'amor
quando dopo al profumo dei fossi
a lui parve in quegli occhi potere veder
lo stesso dolore che spezza le vene
che lascia sfiniti la sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
a lui restò solo il rancore
per quel breve suo amore
che mai dimenticò
e la notte sentiva l'estate arrivar
Tequila, Mariachi e Sangria
la fiesta invitava a bere e a ballar
lui curvo e curioso taceva
una storia d'amore cercava
guardava le donne degli altri
parlare e danzare
e quando la notte è ormai morta
gli uccelli sono soliti il giorno annunciar
le coppie abbracciate son prime
a lasciare la fiesta per andarsi ad amar
la pista ormai vuota restava
lui stanco e sudato aspettava
lei per scherzo girò la sua gonna
e si mise a danzar
lei aveva occhi tristi e beveva
volteggiava e rideva ma pareva soffrir
lui parlava stringeva ballava
guardava quegli occhi e provava a capir
e disse son zoppo per amore
la donna mia m'ha spezzato il cuore
lei disse il cuore del mio amore
non batterà mai più
e dopo al profumo dei fossi
a lui parve in quegli occhi potere veder
lo stesso dolore che spezza le vene
che lascia sfiniti la sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
lei raccolse la gonna spaziosa
e ormai persa ogni cosa
presto lo seguì
piangendo urlando e godendo
quella notte lei con lui si unì
spingendo, temendo e abbracciando quella notte
lui con lei capì
che non era avvizzito il suo cuore
e già dolce suonava il suo nome
sciolse il suo voto d'amore
e a lei si donò
poi d'estate bevendo e scherzando
una nuova stagione a lui parve venir
lui parlava inventava giocava
lei a volte ascoltava e si pareva divertir
ma giunta che era la sera
girata nel letto piangeva
pregava potere dal suo amore
riuscire a ritornar
e un giorno al profumo dei fossi
lui invano aspettò di vederla arrivar
scendeva ormai il buio e trovava
soltanto la rabbia e il silenzio di sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
restava l'angoscia soltanto
e il feroce rimpianto
per non vederla ritornar
il treno è un lampo infuocato
se si guarda impazziti il convoglio venir
un momento, un pensiero affannato
e la vita è rapita senza altro soffrir
la poteron riconoscere soltanto
dagli anelli bagnati dal suo pianto
il pianto di quell'ultimo suo amore
dovuto abbandonar
lui non disse una sola parola
no, non dalla sua gola un sospiro fuggì
i gendarmi son bruschi nei modi
se da questi episodi non han da ricavar
così resto solo a ricordare
il liquore pareva mai finire
e dentro quel vetro rivide
una notte d'amor
quando dopo al profumo dei fossi
a lui parve in quegli occhi potere veder
lo stesso dolore che spezza le vene
che lascia sfiniti la sera
la luna altre stelle pregava
che l'alba imperiosa cacciava
a lui restò solo il rancore
per quel breve suo amore
che mai dimenticò
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieRześkie było powietrze czerwca,
Noc czuła, że nadchodzi lato.
Tequila, mariachi i Sangria,
Fiesta zapraszała do picia i tańca.
Przygarbiony, zaciekawiony w ciszy,
Szukał miłosnej historii.
Obserwował inne kobiety,
Jak rozmawiały i tańczyły.
I kiedy noc już się skończyła,
Ptaki ogłaszają nowy dzień,
Pierwsze objęte pary,
Opuszczają fiestę i idą się kochać.
Parkiet powoli pustoszał.
On zmęczony i spocony czekał,
Ona obróciła spódnicą zalotnie,
Zaczęła tańczyć.
Miała smutne oczy i piła,
Wirowała i się śmiała, ale zdawała się cierpieć.
On rozmawiał, zbliżał się, tańczył,
Spoglądał w te oczy i próbował zrozumieć.
I powiedział „jestem ułomny z miłości,
Moja kobieta złamała mi serce”.
Ona powiedziała „Serce mojej miłości
Nie bije już więcej”.
I później, w zapachu okopów,
Wydało mu się w tych oczach zobaczyć,
Taki sam ból, który pruje żyły,
Który zostawia wyczerpanym pod koniec dnia.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
Ona podniosła obszerną spódnicę,
I straciła wszystko,
Wkrótce potem.
Szlochając, krzycząc i delektując się,
Tej nocy Ona i On byli jednością.
Przepychając się, bojąc się i obejmując całą noc,
Dzięki niej zdał sobie sprawę,
Że nie było uschnięte jego serce,
I słodko brzmiało Jej imię,
Złamał swoją przysięgę miłości,
I oddał się Jej.
Później, latem, pijąc i bawiąc się,
Zdało mu się, że nadszedł nowy sezon.
On mówił, wymyślał, bawił się.
Ona czasem słuchała i zdawała się bawić,
Ale kiedy nadchodziła noc,
Wracając do łóżka płakała,
Modliła się, by jej miłość,
Mogła powrócić.
I jednego dnia, w zapachu okopów,
Bezskutecznie czekał na jej przyjście.
Teraz schodził w ciemności i znalazł,
Tylko wściekłość i ciszę wieczoru.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
Tylko udręka pozostała,
I żal okrutny,
Że nie przyszła.
Pociąg jest jak ognisty błysk,
Jeśli spojrzy się, w szaleństwie, na pędzący konwój,
Jeden moment, jedna niespokojna myśl
I życie jest porwane bez większego cierpienia
Można tylko zidentyfikować ciało,
Dzięki jej pierścionkom skąpanym w jego łzach,
Łzach jego ostatniej miłości,
Która musiała go zostawić.
Nie powiedział ani słowa,
Nie, nawet tchnienie nie przeszło z jego krtani.
Żandarmi są pobieżni w swoim zadaniu,
Jeśli takie epizody nie dają zysku.
I tak pozostanie tylko wspomnienie.
Alkohol wydawał się nigdy nie kończyć
I wewnątrz tej szklanki dostrzegał
Noc miłości.
Kiedy później, w zapachu okopów,
Wydało mu się w tych oczach zobaczyć,
Taki sam ból, który pruje żyły,
Który zostawia wyczerpanym pod koniec dnia.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
A mu została tylko gorycz
Przez tą krótką miłość
Której nigdy nie zapomniał.
Noc czuła, że nadchodzi lato.
Tequila, mariachi i Sangria,
Fiesta zapraszała do picia i tańca.
Przygarbiony, zaciekawiony w ciszy,
Szukał miłosnej historii.
Obserwował inne kobiety,
Jak rozmawiały i tańczyły.
I kiedy noc już się skończyła,
Ptaki ogłaszają nowy dzień,
Pierwsze objęte pary,
Opuszczają fiestę i idą się kochać.
Parkiet powoli pustoszał.
On zmęczony i spocony czekał,
Ona obróciła spódnicą zalotnie,
Zaczęła tańczyć.
Miała smutne oczy i piła,
Wirowała i się śmiała, ale zdawała się cierpieć.
On rozmawiał, zbliżał się, tańczył,
Spoglądał w te oczy i próbował zrozumieć.
I powiedział „jestem ułomny z miłości,
Moja kobieta złamała mi serce”.
Ona powiedziała „Serce mojej miłości
Nie bije już więcej”.
I później, w zapachu okopów,
Wydało mu się w tych oczach zobaczyć,
Taki sam ból, który pruje żyły,
Który zostawia wyczerpanym pod koniec dnia.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
Ona podniosła obszerną spódnicę,
I straciła wszystko,
Wkrótce potem.
Szlochając, krzycząc i delektując się,
Tej nocy Ona i On byli jednością.
Przepychając się, bojąc się i obejmując całą noc,
Dzięki niej zdał sobie sprawę,
Że nie było uschnięte jego serce,
I słodko brzmiało Jej imię,
Złamał swoją przysięgę miłości,
I oddał się Jej.
Później, latem, pijąc i bawiąc się,
Zdało mu się, że nadszedł nowy sezon.
On mówił, wymyślał, bawił się.
Ona czasem słuchała i zdawała się bawić,
Ale kiedy nadchodziła noc,
Wracając do łóżka płakała,
Modliła się, by jej miłość,
Mogła powrócić.
I jednego dnia, w zapachu okopów,
Bezskutecznie czekał na jej przyjście.
Teraz schodził w ciemności i znalazł,
Tylko wściekłość i ciszę wieczoru.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
Tylko udręka pozostała,
I żal okrutny,
Że nie przyszła.
Pociąg jest jak ognisty błysk,
Jeśli spojrzy się, w szaleństwie, na pędzący konwój,
Jeden moment, jedna niespokojna myśl
I życie jest porwane bez większego cierpienia
Można tylko zidentyfikować ciało,
Dzięki jej pierścionkom skąpanym w jego łzach,
Łzach jego ostatniej miłości,
Która musiała go zostawić.
Nie powiedział ani słowa,
Nie, nawet tchnienie nie przeszło z jego krtani.
Żandarmi są pobieżni w swoim zadaniu,
Jeśli takie epizody nie dają zysku.
I tak pozostanie tylko wspomnienie.
Alkohol wydawał się nigdy nie kończyć
I wewnątrz tej szklanki dostrzegał
Noc miłości.
Kiedy później, w zapachu okopów,
Wydało mu się w tych oczach zobaczyć,
Taki sam ból, który pruje żyły,
Który zostawia wyczerpanym pod koniec dnia.
Księżyc błagał inne gwiazdy,
Że władczy świt nadciąga.
A mu została tylko gorycz
Przez tą krótką miłość
Której nigdy nie zapomniał.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):