Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Vixy & Tony
Popularne teksty
1. XG - Howling
Vixy & Tony - The Girl That's Never Been
The Girl That's Never Been
Tekst dodał(a): Amarylian
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Amarylian
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Amarylian
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
It was sixteen years ago, outside an aging movie show
I was found not knowing where I was that night
Not a thing did I possess but an old blue gingham dress
And a faded photograph in black and white
Now my memories are quite clear, even if I still can hear
All the shrinks who said some trauma was to blame
Light another cigarette, breathe in deep, try to forget
That it's a photograph of Dinah and that Alice is my name
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
Now it's all the life I knew, except I know it can't be true
I'm not her, there's no such thing as Wonderland
Hold a steady job somehow, three months clean and sober now
Oh, the ways I tried to get back there again
"Try to move on, don't be sad," so I place a personal ad
And ask, "why is a raven like a writing desk?"
And on the phone, out of the past, so glad he's found me now at last
And I'm afraid to go and meet him but I know my answer's yes
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
Just another city loner wearing sunglasses at night
Leather jacket, purple turtleneck and blue jeans worn too tight
Just a rummie by the jukebox in a casual curious pose
But I don't know how he knows the things he knows
Well he sits down with a grin, "Why little Alice, where've you been?
Not so little, not so Alice, now, are you?"
As he sips my untouched drink, I say "I can't be who I think."
He says "You are, and you're not, and I am too.
Are we figments of our gin? Are we long-lost orphaned kin?
Or the mad descendants of a writer's pen?
No one's sane behind their mask. Ask what you really want to ask."
And I close my eyes and whisper, "Can you take me back again?"
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
"Darling Alice, so bereft, there's no back, you never left.
All the rhymes are still there waiting to be sung."
And he holds up in the air a little picture paper square
Slips between my lips and underneath my tongue.
"Shall I tell you now, Miss Little, what's the answer to the riddle
Of the raven that you used to send your call?"
He takes the glasses off to see, yellow cat's eyes turns on me, and says,
"It's nothing like a writing desk at all."
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
And he faded, leaving nothing but a grinnnnnnnn
I was found not knowing where I was that night
Not a thing did I possess but an old blue gingham dress
And a faded photograph in black and white
Now my memories are quite clear, even if I still can hear
All the shrinks who said some trauma was to blame
Light another cigarette, breathe in deep, try to forget
That it's a photograph of Dinah and that Alice is my name
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
Now it's all the life I knew, except I know it can't be true
I'm not her, there's no such thing as Wonderland
Hold a steady job somehow, three months clean and sober now
Oh, the ways I tried to get back there again
"Try to move on, don't be sad," so I place a personal ad
And ask, "why is a raven like a writing desk?"
And on the phone, out of the past, so glad he's found me now at last
And I'm afraid to go and meet him but I know my answer's yes
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
Just another city loner wearing sunglasses at night
Leather jacket, purple turtleneck and blue jeans worn too tight
Just a rummie by the jukebox in a casual curious pose
But I don't know how he knows the things he knows
Well he sits down with a grin, "Why little Alice, where've you been?
Not so little, not so Alice, now, are you?"
As he sips my untouched drink, I say "I can't be who I think."
He says "You are, and you're not, and I am too.
Are we figments of our gin? Are we long-lost orphaned kin?
Or the mad descendants of a writer's pen?
No one's sane behind their mask. Ask what you really want to ask."
And I close my eyes and whisper, "Can you take me back again?"
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
"Darling Alice, so bereft, there's no back, you never left.
All the rhymes are still there waiting to be sung."
And he holds up in the air a little picture paper square
Slips between my lips and underneath my tongue.
"Shall I tell you now, Miss Little, what's the answer to the riddle
Of the raven that you used to send your call?"
He takes the glasses off to see, yellow cat's eyes turns on me, and says,
"It's nothing like a writing desk at all."
Save me, save me, I've lost my memory
I'm outside the world looking in
Save me, save me, I'm lost in the memory
And I'd swear I'm a girl that's never been
And he faded, leaving nothing but a grinnnnnnnn
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTo było szesnaście lat temu, gdzieś w pobliżu starego pokazu filmowego
Zostałam znaleziona, nie wiedząc, gdzie byłam tej nocy
Nie miałam nic poza starą niebieską sukienkę w kratkę
I wyblakłym zdjęciem w czerni i bieli
Teraz moje wspomnienia są całkiem jasne, nawet jeśli wciąż słyszę
Tych wszystkich psychiatrów mówiących, że to wina jakiejś traumy
Zapal kolejnego papierosa, odetchnij głęboko, spróbuj zapomnieć
Że to fotografia Diny i że Alicja to moje imię
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
Teraz to całe życie, które znam, ale wiem, że to nie może być prawdą
Nie jestem nią, nie ma czegoś takiego jak Kraina Czarów
Jakoś utrzymaj tę stałą praceę, trzy miesiące bez narkotyków i w trzeźwości
Och, te wszystkie sposoby, którymi próbowałam tam wrócić
"Spróbuj iść dalej, nie smuć się", więc umieszczam osobistą reklamę
I pytam: "Dlaczego kruk jest podobny do biureczka?"
I przez telefon, [głos] z przeszłości, tak zadowolony, że mnie wreszcie znalazł
I boję się go spotkać, ale wiem, że moja odpowiedź brzmi "tak"
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
Kolejny miejski samotnik noszący w nocy przeciwsłoneczne okulary
Skórzana kurtka, fioletowy golf i zbyt ciasne niebieskie dżinsy
Po prostu podchmielony facet przy szafie grającej w swobodnej, zaciekawionej pozie
Ale nie wiem, skąd wie to, co wie
"Cóż" siada z uśmiechem "Dlaczego, mała Alicjo, gdzie byłaś?
Nie taka mała, nie całkiem Alicja, czyż nie?"
Kiedy sączy mój nietknięty drink, mówię: "Nie mogę być tym, kim myślę".
Mówi: "Jesteś i nie jesteś, tak jak ja.
Czy jesteśmy wytworem naszych pragnień? Dawno zagubionymi osieroconymi krewnymi?
A może szalonymi wytworami pisarskiego pióra?
Nikt pod maską nie jest przy zdrowych zmysłach. Zapytaj o to, o co naprawdę chcesz zapytać. "
Zamykam oczy i szepczę: "Czy możesz zabrać mnie z powrotem?"
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
"Kochana Alicjo, taka osamotniona, nie ma powrotu, nigdy nie odeszłaś.
Wszystkie wierszyki wciąż czekają na zaśpiewanie."
I podnosi w powietrzu mały papierowy kwadracik
Wsuwa go między moje usta i pod język.
"Czy mam ci teraz powiedzieć, Mała Panno, jaka jest odpowiedź na zagadkę
Z krukiem, którego użyłaś do wysłania zaproszenia?"
Zdejmuje okulary, a żółte kocie oczy zwracają się ku mnie, gdy mówi:
"W niczym nie przypomina biureczka."
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
I zniknął, pozostawiając jedynie uśmiech
Zostałam znaleziona, nie wiedząc, gdzie byłam tej nocy
Nie miałam nic poza starą niebieską sukienkę w kratkę
I wyblakłym zdjęciem w czerni i bieli
Teraz moje wspomnienia są całkiem jasne, nawet jeśli wciąż słyszę
Tych wszystkich psychiatrów mówiących, że to wina jakiejś traumy
Zapal kolejnego papierosa, odetchnij głęboko, spróbuj zapomnieć
Że to fotografia Diny i że Alicja to moje imię
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
Teraz to całe życie, które znam, ale wiem, że to nie może być prawdą
Nie jestem nią, nie ma czegoś takiego jak Kraina Czarów
Jakoś utrzymaj tę stałą praceę, trzy miesiące bez narkotyków i w trzeźwości
Och, te wszystkie sposoby, którymi próbowałam tam wrócić
"Spróbuj iść dalej, nie smuć się", więc umieszczam osobistą reklamę
I pytam: "Dlaczego kruk jest podobny do biureczka?"
I przez telefon, [głos] z przeszłości, tak zadowolony, że mnie wreszcie znalazł
I boję się go spotkać, ale wiem, że moja odpowiedź brzmi "tak"
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
Kolejny miejski samotnik noszący w nocy przeciwsłoneczne okulary
Skórzana kurtka, fioletowy golf i zbyt ciasne niebieskie dżinsy
Po prostu podchmielony facet przy szafie grającej w swobodnej, zaciekawionej pozie
Ale nie wiem, skąd wie to, co wie
"Cóż" siada z uśmiechem "Dlaczego, mała Alicjo, gdzie byłaś?
Nie taka mała, nie całkiem Alicja, czyż nie?"
Kiedy sączy mój nietknięty drink, mówię: "Nie mogę być tym, kim myślę".
Mówi: "Jesteś i nie jesteś, tak jak ja.
Czy jesteśmy wytworem naszych pragnień? Dawno zagubionymi osieroconymi krewnymi?
A może szalonymi wytworami pisarskiego pióra?
Nikt pod maską nie jest przy zdrowych zmysłach. Zapytaj o to, o co naprawdę chcesz zapytać. "
Zamykam oczy i szepczę: "Czy możesz zabrać mnie z powrotem?"
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
"Kochana Alicjo, taka osamotniona, nie ma powrotu, nigdy nie odeszłaś.
Wszystkie wierszyki wciąż czekają na zaśpiewanie."
I podnosi w powietrzu mały papierowy kwadracik
Wsuwa go między moje usta i pod język.
"Czy mam ci teraz powiedzieć, Mała Panno, jaka jest odpowiedź na zagadkę
Z krukiem, którego użyłaś do wysłania zaproszenia?"
Zdejmuje okulary, a żółte kocie oczy zwracają się ku mnie, gdy mówi:
"W niczym nie przypomina biureczka."
Ocal mnie, ocal mnie, straciłam swoje wspomnienia
Żyję poza światem, który mnie obserwuje
Ocal mnie, ocal mnie, jestem zagubiona w swoich wspomnieniach
Przysięgłabym, że jestem dziewczyną, która nigdy nie istniała
I zniknął, pozostawiając jedynie uśmiech
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Michelle Dockrey Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Michelle Dockrey |
| Rok wydania: |
2016 |
| Płyty: |
We Are Who We Are |
| Ciekawostki: |
Utwór bazuje na opowiadaniu "The Cheshire" Billa Kte'pi |
Komentarze (0):