Voltaire - In Disguise

To było pięć lat temu na karnawale
Kiedy rozbijałem namiot
Podeszła do mnie dziewczyna z carnie
I och, wydawała się zesłana z Nieba,
Jej oczy były jak diamenty
A usta były pełne i czerwone
A jej włosy, czarny las
Zsunął się z jej głowy

Moje serce przestało bić
I czułem się kompletny
Kiedy spojrzałem jej w oczy
A potem, kiedy się odwróciłem
Odkryłem, że odeszła
Nigdy się nie pożegnaliśmy

To było cztery lata temu w Carnvial
Gdy liczyłem pensy
Obok mnie siedziała dziewczyna klaun
Z jednego ze starych namiotów klaunów
Jej szczudła uczyniły ją tak wysoką
Jak mim, nic nie powiedziała
Ale jej uśmiech był najsłodszym, jaki pamiętam

Moje serce przestało bić
I czułem się kompletny
Kiedy spojrzałem jej w oczy
A potem, kiedy się odwróciłem
Odkryłem, że odeszła
Nigdy się nie pożegnaliśmy

To było trzy lata temu na karnawale
Jak przygotowywałem się do pokazu
Nagle warczy obok mnie
Był niesamowitym i zaciekłym wendigo*
Jej usta ociekały czerwienią
Krew z czegoś, z czego krwawiła
A jej poroże było najwyższe, jakie kiedykolwiek znałem

Moje serce przestało bić
I czułem się kompletny
Kiedy spojrzałem jej w oczy
A potem, kiedy się odwróciłem
Odkryłem, że odeszła
Nigdy się nie pożegnaliśmy

Jakim jestem człowiekiem,
Że się zakochuje w wielu kobietach naraz?
Pozostawia mnie zastanawiającego
Jaka jest moja miłość
Jest kapryśna i uziemiona
I żyje w przebraniu
W przebraniu, w przebraniu, w przebraniu
Moja miłość, żyje w przebraniu
W przebraniu

To było dwa lata temu na karnawale
Uwolniłem jednorożce z worka
Wpadłem na sukkuba**
Z wielkimi potężnymi skrzydłami na plecach
Kiedy pomachała, powiedziałem: „Wow!
Czuję się teraz jakbym się zmieniał”
Ale ona napadła na moją duszę
I w jakiś sposób ograbiła moje serce

Moje serce przestało bić
I czułem się kompletny
Kiedy spojrzałem jej w oczy
A potem, kiedy się odwróciłem
Odkryłem, że odeszła
Nigdy się nie pożegnaliśmy

To było rok temu na karnawale
Jak wkładam nietoperze do kosza
Do mojego namiotu przyszła jaskiniowiec
Wystrojona w zwierzęcą skórę
Zaintrygowała mnie ta legenda
Z jakiejś ligi
Jak więcej jej ciała
Było poza szatą niż w niej

Moje serce przestało bić
I czułem się kompletny
Kiedy spojrzałem jej w oczy
A potem, kiedy się odwróciłem
Odkryłem, że odeszła
Nigdy się nie pożegnaliśmy

To było wczoraj na Maskaradach
Gdy pasłem swoje stado
Kiedy wiktoriańska królowa piratów
Podjechała bokiem do doku
Powiedziałem: „Cóż, cześć!
Jesteś kimś, kogo chciałbym poznać"
I właśnie wtedy usłyszałem północ
Dzwonek na zegarze

Nie ominęła mnie na krok
Mój sklep był kompletny
Gdy spojrzała mi w oczy
A potem powiedziała do mnie
„Nie rozumiesz?
To ja, to ja
nie widzisz?
nie widzisz?
Carnie, dziewczyna klauna
Wendigo, sukkub, jaskiniowiec i królowa?

Co to za dzieweczka
Że się zakochuję
Raz po raz w tej samej kobiecie?
Kiedy zakochasz się w dziewczynie takiej jak ona
Wiedz, że będziesz musiał się uczyć
Aby przejrzeć przebranie
Przebranie, przebranie
Przebranie, przebranie
Moja miłość, ona żyje w przebraniu
W przebraniu, w przebraniu
W przebraniu, w przebraniu
W przebraniu
Żyje w przebraniu
W przebraniu




* Wielkie człekopodobne ponadnaturalne stworzenie zamieszkujące rzekomo lasy w Quebecu i północnej części Stanów Zjednoczonych, będące częścią mitologii Indian z plemion Algonkinów.

** W demonologii sukkubami nazywa się demony przybierające postać niezwykle pięknych kobiet, nawiedzające mężczyzn we śnie i kuszące ich współżyciem seksualnym