Weeping Willows - The Burden

Usiadłem nad samotną* rzeką,
W cieniu płaczącej wierzby,
Wydaje się, że zmieniłaś się w minionym tygodniu,
Czy wciąż mnie kochasz?

Jesteśmy razem tak długo, że wątpię*,
I mój umysł jest napędzany niedowierzaniem*,
Potrzebuję usłyszeć jak mówisz wprost do mnie,
że wciąż mnie kochasz...

Potrzebuję Twoich miłosnych słów częściej,
Pragnienie* sprawia, że serce mięknie,
Boję się, że mogłem Cię już stracić,
Potrzebuję czuć miłość, którą mi dajesz
i ciepło, które daje mi Twoje ciało,
Potrzebuję zobaczyć w Twoich oczach,
że wciąż mnie kochasz.
Czy wciąż mnie kochasz?

Czas może być trudnym przeciwnikiem,
Rzeczy zawsze mogą się zmienić i sprawić, że będziemy słabi,
I kiedy siedzę sam prawie łkając*,
czy wciąż mnie kochasz?

Zazdrość to tak wielki ciężar*,
Wkrada* się do mojej duszy i nigdy nie śpi,
Potrzebuję usłyszeć jak do mnie szepczesz,
Że wciąż mnie kochasz.

Potrzebuję Twoich miłosnych słów częściej,
Pragnienie sprawia, że serce mięknie,
Boję się, że mogłem Cię już stracić,
Potrzebuję czuć miłość, którą mi dajesz
i ciepło, które daje mi Twoje ciało,
Potrzebuję zobaczyć w Twoich oczach,
że wciąż mnie kochasz.
Czy wciąż mnie kochasz? /x5

*
solitary ~ samotny, odosobniony
to wonder ~ roztrząsać, rozważać, zastanawiać się - tu: autor zastanawia się, czy jeszcze jest kochany
to fuel ~ napędzać, wzmacniać - tu: sprawiać, że zwątpienie autora jest jeszcze silniejsze
disbelief ~ dosłownie: niewiara
longing ~ pożądanie, pragnienie (niekoniecznie cielesne)
to weep ~ płakać rozpaczliwie, łkać
burden ~ życiowy ciężar, trud, coś trudnego lub nieprzyjemnego, z czym trzeba się w jakiś sposób pogodzić
to sneak ~ dosłownie: wślizguje