Witek Bartoszek - Jesień

Żadnych trosk nie oszczędziła nam ta jesień,
Nawet słońce świeci jakby trochę słabiej.
Popatrz, wiatr we wszystkie strony liście niesie...
Rozbiegają się jak ludzie po zabawie.
Popatrz, wiatr we wszystkie strony liście niesie...
Rozbiegają się jak ludzie po zabawie.

Ci w czerwonym, pan i pani wpół objęci.
Wszystko na nic, dmuchnie wietrzyk trochę mocniej i po sprawie.
A ten żółty z boku drogi wszystkim rzuca się pod nogi,
Szuka szczęścia po zabawie, po zabawie.
A ten żółty z boku drogi wszystkim rzuca się pod nogi,
Szuka szczęścia po zabawie, po zabawie.

Jeszcze jeden, ten zielony, wściekłym tańcem upojony,
Dokąd leci, nie pojmuję, śni na jawie
Bramy raju chce otwierać, nie rozumie, że umiera
Jakże można, jakże można po zabawie.
Bramy raju chce otwierać, nie rozumie, że umiera
Jakże można, jakże można po zabawie.

Żadnych trosk nie oszczędziła nam ta jesień,
A listopad resztek złudzeń nas pozbawił.
Jak po ostrzu noża szramie na asfalcie oglądamy
Martwe szczątki po zabawie, po zabawie.
Jak po ostrzu noża szramie na asfalcie oglądamy
Martwe szczątki po zabawie, po zabawie.