Wojtek Bauza & Aristos - Kawałki szkła

kawałki szkła próbuję zgrać

w jedną dość dawną baśń

jak z puzzli chcę ułożyć znów

mój rozsypany świat

wypalam się w potrzebach dnia

żyjąc jak w mrocznym śnie

zrzucając swój bagażu cierń

wokół, na kogo chcę



dziś wszystko mam

na żaglach gorzeje twarz

choć biegam gdzieś, by więcej mieć

chcę tamtą znów Ciebie chcieć

wspominam każdą chwilę z Tobą

nie miałem nic a nic

te drżenia serca, miły łomot

a potem przyszło wyć



w porywach dnia sukcesów smak

skreślić nie zdoła chwil

gdy świat był nasz, dwa serca grzał

zachwyt i żar z nas bił

pamiętam jak kosmyków blask

muskał mą lekko twarz

uciekam wciąż we wspomnień świat

trwamy tam Ty i ja



dziś wszystko mam

na żaglach gorzeje twarz

choć biegam gdzieś, by więcej mieć

chcę tamtą znów Ciebie chcieć

wspominam każdą chwilę z Tobą

nie miałem nic a nic

te drżenia serca, miły łomot

a potem przyszło wyć