Wolna Grupa Bukowina - Październik

Burzą się dróg wymiary porudziałym wiatrem
Staje się październik w kapocie podartej
Ścichają dni bezdrożne pogrążone w ciszy
Staje się październik w czapie nędzno lisiej

Staje się na oczach i w nozdrzach
Pochylony, krótszy.
Dogląda co jego gdy liście i drzewa
Rozłącza

Tili tili liści szumem wypełnione rowy
Staje się październik z kaletą dziadową
Toczą się i klekocą kasztanowe kule
Staje się październik w złatanej koszuli

Staje się na oczach i w nozdrzach
Pochylony, krótszy.
Dogląda co jego gdy liście i drzewa
Rozłącza

Mieniąc się w stawie słońcem pozostałym z lata
Staje się październik jesiennie bogaty
A potem trop znalazłszy na niebnych rozstajach
Odchodzi październik listopad się staje

Mmm mmmm
Mmm mmmm