Andreas Fulterer (27 lutego 1961 - 26 października 2016) był włoskim piosenkarzem z Południowego Tyrolu. Pochodził z Seis am Schlern, gdzie mieszkał z rodziną aż do śmierci. Muzyczna podróż Fulterera rozpoczęła się, gdy w wieku 15 lat nauczył się grać na perkusji. Był członkiem-założycielem swojego pierwszego zespołu „Seiser Buam”. W 1978 roku zadebiutował publicznie. Później udał się do Austrii, aby kontynuować swoje muzyczne poszukiwania. Po powrocie do Południowego Tyrolu wstąpił do Alpensextett. Od 1993 do 1998 był gitarzystą i drugim wokalistą zespołu Kastelruther Spatzen. W 1995 roku wydał swój pierwszy solowy album Amore, Felicità, zawierający utwory wyłącznie w języku włoskim. Jego kolejne solowe albumy, wydane pod nazwą „Andreas”, były prezentacją mieszanki niemiecko-włoskiego schlagera. Warto zauważyć, że wygrał ZDF-Hitparade z duetem „Inno d’amore” występującym u boku Petry Frey. Po opuszczeniu Kastelruther Spatzen w 1998 roku Fulterer kontynuował działalność solową. Jego muzyka, często prezentowana na żywo z zespołem, znalazła uznanie wśród fanów tego gatunku1.

Niestety, Andreas Fulterer zmarł w nocy 26 października 2016 roku na nowotwór. Został pochowany na cmentarzu Seis am Schlern przez Kastelruther Spatzen1. Jego dziedzictwo żyje poprzez jego muzykę, poruszając serca słuchaczy za granicą.

Oto niektóre z jego znaczących albumów:

Amore, Felicita (1995)
Baci, Baci (1996)
Ciao Bambina, ciao amore (1997)
Tausend Signale (2001)
Noch einmal mit reż. (2002)
Dieses Feuer Liebe (2003)
Im Zug nach Süden (2007)
Najlepsze z Andreasa Fulterera (2011)
Wir sind Kameraden (2012)
Ti amo - große Schlagererfolge (2014)
Farbenleer (2016)
Najlepszy z najlepszych (2017)
Złoto Włoch (2019) 1
Muzyka Andreasa Fulterera wciąż rozbrzmiewa, oddając esencję jego pasji i talentu