Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ferris MC
Ferris MC - Fensterlose Zeit
Fensterlose Zeit
Tekst dodał(a): UncleLucyArt
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): UncleLucyArt
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): UncleLucyArt
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Der Frühling wird endlich seinem Ruf gerecht
Das Eis ist weg, der ganze Dreck
Das grüne und blaue kommen aus ihrem Versteck
Das fade und graue wäscht sich raus, wie ein Fleck
Hab mein gefräßiges Herz an den Nagel gehängt
Die Ketten drum herum hab ich weggesprengt
Hab meine Füße auf den harten Asphalt gestellt
Und meine Flügel, schwer wie Blei, ins Meer versenkt
Ich hab die falschen Freunde vom Hof gejagt
Die Zweifel angeklagt und die Angst vertagt
Die Stunde Null hat begonnen
Aus der Asche entsprung', der Sommer kann kommen
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Aus der fensterlosen Zeit
Ich hab mehrmals verloren, um einmal zu gewinnen
Um nach jedem Scheitern wieder neu zu beginnen
Sie hat mich einmal berührt, für immer geheilt
Die alte Haut auf'm Boden verteilt
Ich kann die Augen wieder öffnen, gewöhnen mich ans Licht
Kann jetzt klar sehen, hab jetzt freie Sicht
Ich werd' wie die Drachen vom Himmel steigen
Tausend Geigen sollen mich begleiten
Schlage Wellen, um den Sturm zu entfachen
Lass ihn mit 300 Sachen in die Stadt rein krachen
Ich bin nicht mehr getrieben, ich lass mich treiben
Und wenn ich schon mal da bin, werd' ich auch bleiben
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Wie ein Dieb war ich auf der Flucht vor ihr
Doch sie hat mich gefunden, schon nach wenigen Stunden
In einem fensterlosen Raum kam mir die Zeit abhanden
Wie kalt und ausgebrannt ich war, hab ich lange nicht verstanden
Die Müllabfuhr hätte mich fast eingesackt
Wie ein alter Sack, der nichts mehr von alleine packt
Doch eine Stimme hat gesagt, es ist zu früh um aufzugeben
Meine Zeit sei gekommen, um es anzunehmen, dieses Leben
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Die Stunde Null hat begonnen
Der Sommer kann kommen
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Das Eis ist weg, der ganze Dreck
Das grüne und blaue kommen aus ihrem Versteck
Das fade und graue wäscht sich raus, wie ein Fleck
Hab mein gefräßiges Herz an den Nagel gehängt
Die Ketten drum herum hab ich weggesprengt
Hab meine Füße auf den harten Asphalt gestellt
Und meine Flügel, schwer wie Blei, ins Meer versenkt
Ich hab die falschen Freunde vom Hof gejagt
Die Zweifel angeklagt und die Angst vertagt
Die Stunde Null hat begonnen
Aus der Asche entsprung', der Sommer kann kommen
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Aus der fensterlosen Zeit
Ich hab mehrmals verloren, um einmal zu gewinnen
Um nach jedem Scheitern wieder neu zu beginnen
Sie hat mich einmal berührt, für immer geheilt
Die alte Haut auf'm Boden verteilt
Ich kann die Augen wieder öffnen, gewöhnen mich ans Licht
Kann jetzt klar sehen, hab jetzt freie Sicht
Ich werd' wie die Drachen vom Himmel steigen
Tausend Geigen sollen mich begleiten
Schlage Wellen, um den Sturm zu entfachen
Lass ihn mit 300 Sachen in die Stadt rein krachen
Ich bin nicht mehr getrieben, ich lass mich treiben
Und wenn ich schon mal da bin, werd' ich auch bleiben
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Wie ein Dieb war ich auf der Flucht vor ihr
Doch sie hat mich gefunden, schon nach wenigen Stunden
In einem fensterlosen Raum kam mir die Zeit abhanden
Wie kalt und ausgebrannt ich war, hab ich lange nicht verstanden
Die Müllabfuhr hätte mich fast eingesackt
Wie ein alter Sack, der nichts mehr von alleine packt
Doch eine Stimme hat gesagt, es ist zu früh um aufzugeben
Meine Zeit sei gekommen, um es anzunehmen, dieses Leben
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Die Stunde Null hat begonnen
Der Sommer kann kommen
Und wenn ich wieder fall', fall' ich auf Beton
Und wenn es mich nicht umbringt, hab ich Zeit gewonnen
Bin ich nicht da, soll man mich vermissen
Ich steh' auf den Stühlen und sitze nicht dazwischen
Ich hatte Glück, denn sie hat mich befreit
Ich bin zurück, endlich zurück
Aus der fensterlosen Zeit
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieWiosna wreszcie spełnia swoją rolę
Lód zniknął, cały brud
Zieleń i błękit wychodzą z ukrycia
Nijakość i szarość zmywa się jak plama
Zawiesiłem moje żarłoczne serce na gwoździu
Wysadziłem łańcuchy wokół niej
Stawiam stopy na twardym asfalcie
I zatopiłem moje skrzydła, ciężkie jak ołów, w morzu.
Przegoniłem fałszywych przyjaciół z dworu
Oskarżałem wątpliwości i odsuwałem strach
Rozpoczęła się godzina zero
Powstając z popiołów, lato może nadejść
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Wiele razy przegrałem, by raz wygrać.
Aby po każdej porażce zacząć od nowa
Dotknęła mnie raz, uzdrowiła na zawsze
Stara skóra rozłożona na podłodze
Mogę znów otworzyć oczy, przyzwyczaić się do światła.
Widzę teraz wyraźnie, mam teraz jasny obraz
Zejdę z nieba jak smoki.
Tysiąc skrzypiec będzie mi towarzyszyć
Zrób fale, by rozpalić burzę
Niech się rozbije w mieście przy prędkości 300 km/h.
Nie jestem już popychany, pozwalam sobie dryfować..
A skoro tu jestem, to już tu zostanę.
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Jak złodziej uciekałem przed nią.
Ale znalazła mnie, po zaledwie kilku godzinach
W pokoju bez okien straciłem poczucie czasu.
Długo nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak bardzo byłem wypalony i oziębły.
Wywóz śmieci prawie mnie zapakował.
Jak stary wór, który samodzielnie nie daje sobie rady (zabawa słowami „alter Sack” – stary wór oznacza w de coś ala satry pierdziel)
Ale głos powiedział, że jest za wcześnie, by się poddać.
Nadszedł mój czas, aby wziąć je w swoje ręce, to życie.
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Wybiła godzina zero – lato może nadejść
Ta „ona” o której Ferris cały czas wzmienia to czas. W języku niemiecki słowo czas „die Zeit” ma żeński rodzajnik.
Lód zniknął, cały brud
Zieleń i błękit wychodzą z ukrycia
Nijakość i szarość zmywa się jak plama
Zawiesiłem moje żarłoczne serce na gwoździu
Wysadziłem łańcuchy wokół niej
Stawiam stopy na twardym asfalcie
I zatopiłem moje skrzydła, ciężkie jak ołów, w morzu.
Przegoniłem fałszywych przyjaciół z dworu
Oskarżałem wątpliwości i odsuwałem strach
Rozpoczęła się godzina zero
Powstając z popiołów, lato może nadejść
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Wiele razy przegrałem, by raz wygrać.
Aby po każdej porażce zacząć od nowa
Dotknęła mnie raz, uzdrowiła na zawsze
Stara skóra rozłożona na podłodze
Mogę znów otworzyć oczy, przyzwyczaić się do światła.
Widzę teraz wyraźnie, mam teraz jasny obraz
Zejdę z nieba jak smoki.
Tysiąc skrzypiec będzie mi towarzyszyć
Zrób fale, by rozpalić burzę
Niech się rozbije w mieście przy prędkości 300 km/h.
Nie jestem już popychany, pozwalam sobie dryfować..
A skoro tu jestem, to już tu zostanę.
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Jak złodziej uciekałem przed nią.
Ale znalazła mnie, po zaledwie kilku godzinach
W pokoju bez okien straciłem poczucie czasu.
Długo nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak bardzo byłem wypalony i oziębły.
Wywóz śmieci prawie mnie zapakował.
Jak stary wór, który samodzielnie nie daje sobie rady (zabawa słowami „alter Sack” – stary wór oznacza w de coś ala satry pierdziel)
Ale głos powiedział, że jest za wcześnie, by się poddać.
Nadszedł mój czas, aby wziąć je w swoje ręce, to życie.
A kiedy znów upadnę, upadnę na beton
A jeśli mnie to nie zabije, zyskałem czas
Jeśli mnie nie ma, ma się za mną tęsknić.
Stoję na krzesłach a nie siedzę pomiędzy
Miałem szczęście, bo ona mnie uwolniła
Wróciłem, w końcu wróciłem.
Od czasu bez okien
Od czasu bez okien
Wybiła godzina zero – lato może nadejść
Ta „ona” o której Ferris cały czas wzmienia to czas. W języku niemiecki słowo czas „die Zeit” ma żeński rodzajnik.
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Asilant Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):