A.J.K.S. - Granice Pozostają Otwarte

[I.]
Nienawidzą mnie, czuję ciągle na plecach oddech,
Marsz upadłych gwiazd, wyzwiska, kłamstwa i tym podobne,
Chamstwa, stężenie wzrasta z każdą jedną deklaracją,
Już nie ma tu poezji, bo po prostu nie warto,

W potoku bredni topić własne przemyślenia,
To chleb powszedni, że dla nikogo nic nie zmienia,
Fakt, że każdy takt był przesiąknięty moim wrzaskiem,
Sępy karmią się smutkiem, a ja przed nimi wciąż się błaźnię,

No właśnie, przyklaśnie jeden z drugim i mi wmawia,
Że tak dobrze mnie poznał, bez komentarza zostawiam,
Bo słyszałem tak wiele, tak bardzo absurdalnych wyznań,
Że nawet gdybym chciał, to nie mógłbym się przyznać,

Czuję, że ta blizna wciąż nie może się zagoić,
Pragnę wytrzeźwieć, ale życie mnie pierdoli,
I nie mam przyszłości, nie widzę jasnych punktów,
Utopiony w stagnacji z dosypem jebanego buntu,

Zafunduj mi znowu kolejny strzał krytyki,
Zabiorę do grobu wiedzę o tym, że jestem nikim,
Czasami nie wiem, czy mam sam siebie winić,
Za depresję dostarczaną przez internetowy streaming,

Poznałem dwa oblicza tego zjebanego świata,
Nigdzie nie czułem się dobrze, to ciągle powraca,
Bezowocna praca daje szansę na agonię,
Mam środki do życia, mogę umierać świadomie,

I chuj z wartościami, z konformizmem, chuj z tobą,
Widziałeś we mnie pizdę, teraz idziesz moją drogą?
Bo co, będziesz próbował na siłę mi dorównać?
Czysta inkarnacja hasła "atencyjna kurwa",

A co bóg da, to jego nieobecność to zabierze,
Warczę i wyję zaszczuty jak zwierzę,
I powiem Ci szczerze, nie wiem, kto pomoże,
Jeśli takie coś jak ja wybrałeś sobie jako wzorzec.

[REF.]
Nienawidzą mnie: za to, że jestem ich odbiciem,
Nienawidzą mnie: za to, że ich myśli słyszę,
Nienawidzą mnie: niektórzy chcieliby mnie zabić,
A jedyne, co kocham, to właśnie ich nienawiść,

Nienawidzą mnie: za moje własne poglądy,
Nienawidzą mnie: za wściekłe opluwanie świątyń,
Nienawidzą mnie: za to, że jestem realistą,
Dzięki temu żyję, bo się karmię tą nienawiścią.

[II.]
Kilka lat temu nie było się czym podniecać,
A dziś za bycie ścierwem daję podpisy na plecach,
No co za heca, dupkowi się udało,
Spokojnie, bez nerwów, nie wyszedłem z tego cało,

Bo w sumie mało zostało we mnie siły,
Personalne perturbacje w mojej głowie porobiły,
Takie czystki, że Stalin byłby dumny ze studentów,
Bez przykrywki będę walił, bo mam dość tych sentymentów,

Niedomówień, skurwiele naprawdę was nie lubię,
To jak obosieczny miecz i wcale nie mam dzisiaj w czubie,
No dobra, kłamałem, coś tam rano się połknęło,
Ale jak tu trzeźwo patrzeć na to turpistyczne dzieło,

Boga? A weź się schowaj ze zjebaną księgą łgarstwa,
Czy Biblia czy Koran to taka sama farsa,
Szkoła kuglarstwa, żonglowania emocjami,
Cyjanek zamiast hostii, serdeczne "pan z wami",

"i z duchem twoim"? Niech się pani odpierdoli,
I naprawia swoje życie w grupie wsparcia tych gamoni,
Co to anonimowo chcą urządzać mi jazdę,
Ty mnie nienawidzisz - a ja tobą gardzę,

Na pogryzionej wardze zapisałem kod wściekłości,
Nie macie litości, więc nie zamierzam pościć,
Bo tylko w złości budzi się odwaga,
Nikt nie będzie mnie pouczał, co wolno, co nie wypada,

Każdemu biada, gdy osiągnę punkt krytyczny,
Stamtąd nie da się wrócić, a dotarli tam nieliczni,
Ty szmato, pedale, dziwko, dobra, bez jaj,
Pamiętacie głupie kurwy piękną akcję z Columbine,

No i jak już wspominałem, jeśli coś tam widzisz we mnie,
I podobnie tak jak ja, codziennie marzysz o tym biernie,
By odjebać tych, co dręczą Cię już od samego rana,
To masz moje poparcie, niech umierają na kolanach!

[REF.]
Nienawidzą mnie: za to, że jestem ich odbiciem,
Nienawidzą mnie: za to, że ich myśli słyszę,
Nienawidzą mnie: niektórzy chcieliby mnie zabić,
A jedyne, co kocham, to właśnie ich nienawiść,

Nienawidzą mnie: za moje własne poglądy,
Nienawidzą mnie: za wściekłe opluwanie świątyń,
Nienawidzą mnie: za to, że jestem realistą,
Dzięki temu żyję, bo się karmię tą nienawiścią.