Akari Nanawo - Manneri Life

W tym stanie zaledwie oddycham i tak właśnie sobie żyję,
kolejny raz przechodząc grę, którą już dawno temu ukończyłam.
Ekscytowanie się, płacz czy śmiech,
nawet te rzeczy są dla mnie okropnie kłopotliwe.

Nie chcę poznawać rzeczy, których nie znam,
bo wtedy na pewno się zmęczę.
Nigdy nie potrzebowałam poczuć dreszczyku emocji!

Bo ja żyję tym nudnym życiem.
Dzień dobry! Która to godzina?
"Coś około szóstej rano lub wieczorem!"
Czuję się, jakby moje serce miało zaraz eksplodować!
Niech ktoś mnie uratuje!
A, w sumie, wiecie co? Już nieważne.

W tym stanie zaledwie oddycham i tak właśnie sobie żyję,
kolejny raz otwierając mangę, którą już dawno temu przeczytałam.
Serfując po sieci, śmieję się z zabawnych obrazków...
...szkoda tylko, że widziałam je już jakieś dwa lata temu.

Chcę przynajmniej zrobić coś, co jakoś mi się przyda.
Ale dziś jestem zmęczona, więc wracam do łóżka!

Bo ja jestem śpiącą królewną tego nudnego życia!
Uwięziona w tym ciele.
"Trzy posiłki dziennie, klima i mamy komplet!"
Przystojny książę, pewnego dnia,
proszę, uratuj mnie!
A, w sumie, wiesz co? Już nieważne!

Chcę żyć, nie czując kompletnie nic!!!

Bo ja umieram w tym nudnym życiu.
Nie ma drogi ucieczki
z takiego dobrego świata jak ten.
Wyrzuty sumienia doprowadzają mnie do szaleństwa!

Bo ja żyję tym nudnym życiem.
Dzień dobry! Która to godzina?
"Coś pomiędzy szóstą rano lub wieczorem!"
Tato, Mamo, Panie Boże — tak bardzo was przepraszam!
Od jutra już na pewno...
A, wiecie co, jednak nie mogę!
Przepraszam! Przepraszam! Po prostu mi się nie chce!