Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
20. Kuban - Na bombę
Alana - At Seventeen
At Seventeen
Tekst dodał(a): avatarm
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): avatarm
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): avatarm
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
I learned the truth at seventeen
That love was meant for beauty queens
And high school girls with clear-skinned smiles
Who married young and then retired
The valentines I never knew
The Friday night charades of youth
Were spent on one more beautiful
At seventeen I learned the truth
And those of us with ravaged faces
Lacking in the social graces
Desperately remained at home
Inventing lovers on the phone
Who called to say, „Come dance with me”
And murmured vague obscenities
It isn't all it seems at seventeen
A brown-eyed girl in hand-me-downs
Whose name I never could pronounce
Said, „Pity, please, the ones who serve
'Cause they only get what they deserve”
And the rich relationed hometown queen
Marries into what she needs
With a guarantee of company
And haven for the elderly
So remember those who win the game
Lose the love they sought to gain
In debentures of quality and dubious integrity
Their small town eyes will gate at you
In dull surprise when payment due
Exceeds accounts received at seventeen
To those of us who knew the pain
Of valentines that never came
And those whose names were never called
When choosing sides for basketball
It was long ago and far away
The world was younger than today
When dreams were all they gave for free
To ugly duckling girls like me
We all play the game and when we dare
To cheat ourselves at solitaire
Inventing lovers on the phone
Repenting other lives unknown
They call and say, „Come on, dance with me”
And murmur vague obscenities
At ugly girls like me at seventeen
That love was meant for beauty queens
And high school girls with clear-skinned smiles
Who married young and then retired
The valentines I never knew
The Friday night charades of youth
Were spent on one more beautiful
At seventeen I learned the truth
And those of us with ravaged faces
Lacking in the social graces
Desperately remained at home
Inventing lovers on the phone
Who called to say, „Come dance with me”
And murmured vague obscenities
It isn't all it seems at seventeen
A brown-eyed girl in hand-me-downs
Whose name I never could pronounce
Said, „Pity, please, the ones who serve
'Cause they only get what they deserve”
And the rich relationed hometown queen
Marries into what she needs
With a guarantee of company
And haven for the elderly
So remember those who win the game
Lose the love they sought to gain
In debentures of quality and dubious integrity
Their small town eyes will gate at you
In dull surprise when payment due
Exceeds accounts received at seventeen
To those of us who knew the pain
Of valentines that never came
And those whose names were never called
When choosing sides for basketball
It was long ago and far away
The world was younger than today
When dreams were all they gave for free
To ugly duckling girls like me
We all play the game and when we dare
To cheat ourselves at solitaire
Inventing lovers on the phone
Repenting other lives unknown
They call and say, „Come on, dance with me”
And murmur vague obscenities
At ugly girls like me at seventeen
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDowiedziałam się pewnej prawdy w wieku 17 lat.
Że miłość była przeznaczona tylko dla królowych piękności.
I dla dziewczyn z liceum o perfekcyjnych uśmiechach,
Które wyszły za mąż bardzo młodo, a potem przeszły na emeryturę.
Walentynki, których nigdy nie zaznałam.
Farsy młodości w piątkowe wieczory.
Były spędzane przez kogoś piękniejszego.
W wieku 17 lat dowiedziałam się pewnej prawdy.
A te z nas o zniszczonych cerach,
Odczuwające brak ogłady towarzyskiej.
Rozpaczliwie pozostawione w domu.
Wymyślając kochanków przez telefon.
Którzy dzwonili, żeby powiedzieć: "zatańcz ze mną".
I szeptali niejasne nieprzyzwoitości.
To nie wszystko, co wydaje się być
mając 17 lat.
Dziewczyna o brązowych oczach w używanych ubraniach,
Której imienia nigdy nie potrafiłabym wymówić,
Powiedziała: "Jaka żałość, proszę cię, te, które obsługują innych,
Bo dostają tylko to, na co zasługują".
I ta bogata, powiązana królowa swojego miasta rodzinnego.
Wychodzi za mąż dla swoich potrzeb.
Z gwarancją towarzystwa.
I ze schronieniem na starość.
Więc zapamiętajcie, że te, które wygrywają tę grę,
Tracą miłość, o którą się ubiegały.
W obligacjach jakości
i niepewnej uczciwości.
Ich małomiasteczkowe oczy będą się na was gapić.
Nieciekawa niespodzianka, kiedy należy się zapłata.
Przewyższa rachunki otrzymane
w wieku 17 lat.
Do tych, które znały ból
Walentynek, które nigdy nie nadeszły.
I do tych, których imiona nigdy nie były wymieniane
Podczas wybierania drużyn koszykówki.
To było dawno temu i daleko.
Świat był wtedy młodszy niż dzisiaj.
Kiedy marzenia były jedyną rzeczą, którą dawali za darmo,
Brzydkim kaczątkom takim jak ja.
Wszyscy gramy w tę grę, a kiedy odważymy się
Oszukiwać siebie w samotności.
Wymyślając kochanków przez telefon.
Odczuwać żal wobec innych nieznanych żywotów.
Oni dzwonią i mówią: "chodź, zatańcz ze mną"
I szepczą niejasne nieprzyzwoitości
Brzydkim dziewczynom takim jak ja,
w wieku 17 lat.
tłumaczenie -lily123456
Że miłość była przeznaczona tylko dla królowych piękności.
I dla dziewczyn z liceum o perfekcyjnych uśmiechach,
Które wyszły za mąż bardzo młodo, a potem przeszły na emeryturę.
Walentynki, których nigdy nie zaznałam.
Farsy młodości w piątkowe wieczory.
Były spędzane przez kogoś piękniejszego.
W wieku 17 lat dowiedziałam się pewnej prawdy.
A te z nas o zniszczonych cerach,
Odczuwające brak ogłady towarzyskiej.
Rozpaczliwie pozostawione w domu.
Wymyślając kochanków przez telefon.
Którzy dzwonili, żeby powiedzieć: "zatańcz ze mną".
I szeptali niejasne nieprzyzwoitości.
To nie wszystko, co wydaje się być
mając 17 lat.
Dziewczyna o brązowych oczach w używanych ubraniach,
Której imienia nigdy nie potrafiłabym wymówić,
Powiedziała: "Jaka żałość, proszę cię, te, które obsługują innych,
Bo dostają tylko to, na co zasługują".
I ta bogata, powiązana królowa swojego miasta rodzinnego.
Wychodzi za mąż dla swoich potrzeb.
Z gwarancją towarzystwa.
I ze schronieniem na starość.
Więc zapamiętajcie, że te, które wygrywają tę grę,
Tracą miłość, o którą się ubiegały.
W obligacjach jakości
i niepewnej uczciwości.
Ich małomiasteczkowe oczy będą się na was gapić.
Nieciekawa niespodzianka, kiedy należy się zapłata.
Przewyższa rachunki otrzymane
w wieku 17 lat.
Do tych, które znały ból
Walentynek, które nigdy nie nadeszły.
I do tych, których imiona nigdy nie były wymieniane
Podczas wybierania drużyn koszykówki.
To było dawno temu i daleko.
Świat był wtedy młodszy niż dzisiaj.
Kiedy marzenia były jedyną rzeczą, którą dawali za darmo,
Brzydkim kaczątkom takim jak ja.
Wszyscy gramy w tę grę, a kiedy odważymy się
Oszukiwać siebie w samotności.
Wymyślając kochanków przez telefon.
Odczuwać żal wobec innych nieznanych żywotów.
Oni dzwonią i mówią: "chodź, zatańcz ze mną"
I szepczą niejasne nieprzyzwoitości
Brzydkim dziewczynom takim jak ja,
w wieku 17 lat.
tłumaczenie -lily123456
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Janis Ian Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Janis Ian |
| Rok wydania: |
1975 |
| Wykonanie oryginalne: |
Janis Ian |
| Covery: |
Caravelli, John Klemmer, Phil Woods, Barbara Carroll, Tara MacLean, Whistler, Montgomery Smith, Aoife, D.H.T., Liane Carroll, Jann Arden, Alana, Regine Velasquez, Celine Dion |
| Płyty: |
As Time Goes By Audio album November 8, 2008 |
Komentarze (0):