All Time Low - Cinderblock Garden

Czekaj, wiemy, że nie uciekniemy przed przeznaczeniem,
Ale możemy pozwolić, by ono nas pokierowało tą drogą,
Gdzie wszystkie nasze kolory się mieszają.
Sprawmy, aby najgorsze stało się lepsze.
Weźmy ten bałagan i zbudujmy z tego dom.

Wiem, że trudno Ci tu zostać,
Ale czy naprawdę chcesz to wszystko wyrzucić?

Myślę, że możemy żyć długo i szczęśliwie mimo wszystko,
Znajdując piękno w naszych najgorszych chwilach,
Patrząc, jak droga przemienia się w białe róże.
Nie musimy wcale opuszczać tych ścian.
Ja będę chłopcem patrzącym przez różowe okulary,
A Ty będziesz dziewczynką ze swoim ogródkiem.

Tej nocy weź te wszystkie duchy i upiory, które chowasz,
Zakop je głęboko pod ziemia, niech tam zostaną,
Bo nie powinnaś dźwigać tego brzemienia.
Spójrz na róże w swoim ogrodzie,
Możesz już spokojnie oddychać i zapomnieć...

Zapomnieć, jak ciężko Ci tu zostać,
Ale przecież nie musimy tego wszystkiego zostawiać.

Myślę, że możemy żyć długo i szczęśliwie mimo wszystko,
Znajdując piękno w naszych najgorszych chwilach,
Patrząc, jak droga przemienia się w białe róże.
Nie musimy wcale opuszczać tych ścian.
Ja będę chłopcem patrzącym przez różowe okulary,
A Ty będziesz dziewczynką ze swoim ogródkiem.

Zaczekaj do jutra,
Nasze marzenia niech poprowadzą,
Poprowadzą nas do początku, gdy,
Gdy nic nie było stracone,
A przyszłość stała otworem.
Zacznijmy ponownie od początku.
Zacznijmy ponownie.

Możemy żyć długo i szczęśliwie mimo wszystko,
Znajdując piękno w naszych najgorszych chwilach,
Patrząc, jak droga przemienia się w białe róże.
Nie musimy wcale opuszczać tych ścian.
Ja będę chłopcem patrzącym przez różowe okulary,
A Ty będziesz dziewczynką ze swoim ogródkiem.