Alne - Przystrojona Słońcem

Przystrojona słońcem.
Zdobiona księżycem.
Pośród czterech wzgórzy -
co roku w podróży.
Wiosną – Pani życia.
Zimą – Śmierci tchnienie.
Jesień – czas drzew martwych.
Latem – złota mgnienie.

Świt gdzieś za mną został,
dzień przede mną zmierzchał.
Tam ja czekać będę,
spocznij choć na chwilę.
Znam już drogi twoje,
przez Bogów wyśnione.
Bez początku, końca,
wśród Księżyca, Słońca.

Niczego nie szukaj,
nigdzie już nie zmierzaj.
Tam gdzie dotrzesz znajdziesz
co z sobą zabierzesz.
Przystrojoną słońcem…
Zdobioną księżycem…
Poślubisz dziś aby
każdej zimy, wiosny -
wędrować bez końca -

Wśród Księżyca, wśród Słońca!

Świt gdzieś za mną został,
Ja tam czekać będę,
Znam już drogi twoje

Niczego nie szukam,
nigdzie już nie zmierzam.
Tam gdzie dotrę, znajdę.