Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ana Silvera
Popularne teksty
Ana Silvera - Manon
Manon
Tekst dodał(a): Adelle
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Adelle
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
You wake to the song of crows
On that rarified street row
Where even the trees stand prouder than the rest
You took your coat and fled
Leaving evenings brocade dress
Hanging like a banshee from the oaken chest
Oh Manon, lay your cool hands down
And gather night up in your daybreak arms
And when the season finally turns
You'll see that everything's unlearned
You're standing naked in the town
Oh Manon, those wet black leaves like pirate flags
They sail their branches on a wild wind fast
They think they're journeying towards the fabled stars
But they forgot that they are bound by roots and trunks and sodden earth...
You left the dim light to contend with early Mars
You left what couldn't be still dreaming in the dark
Oh you and I, Manon, were captives from the start
We are sisters of this longing that's the keeper of our hearts
Pilgrims of this sorrow, with our flags nailed to the past
With your will set
You light a cigarette
And watch the smoke make faces pensive and uncertain
Waiting for the train
In that cathode station cafe
The rain is lowered like a last act curtain
You draw his mouth in coffee
Paper for his hair
And the the chorus line sings:
"He's not here"
But you Manon will fill these broken lungs with air
"Miseria Cantare"
On that rarified street row
Where even the trees stand prouder than the rest
You took your coat and fled
Leaving evenings brocade dress
Hanging like a banshee from the oaken chest
Oh Manon, lay your cool hands down
And gather night up in your daybreak arms
And when the season finally turns
You'll see that everything's unlearned
You're standing naked in the town
Oh Manon, those wet black leaves like pirate flags
They sail their branches on a wild wind fast
They think they're journeying towards the fabled stars
But they forgot that they are bound by roots and trunks and sodden earth...
You left the dim light to contend with early Mars
You left what couldn't be still dreaming in the dark
Oh you and I, Manon, were captives from the start
We are sisters of this longing that's the keeper of our hearts
Pilgrims of this sorrow, with our flags nailed to the past
With your will set
You light a cigarette
And watch the smoke make faces pensive and uncertain
Waiting for the train
In that cathode station cafe
The rain is lowered like a last act curtain
You draw his mouth in coffee
Paper for his hair
And the the chorus line sings:
"He's not here"
But you Manon will fill these broken lungs with air
"Miseria Cantare"
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieBudzi cię pieśń kruków
Na tej wyniosłej ulicy
Gdzie nawet drzewa stoją dumne bardziej niż reszta
Wzięłaś płaszcz i uciekłaś
Zostawiając wieczorną brokatową suknię
Wiszącą jak zjawa z dębowej skrzyni
Oh Manon, połóż swe chłodne dłonie
I zbierz noc w ramiona o świcie
A kiedy w końcu pora roku się zmieni
Zobaczysz, że wszystko jest zapomniane
Stoisz naga w mieście
Oh Manon, te mokre czarne liście jak pirackie flagi
Płyną gałęziami na dzikim, szybkim wietrze
Myślą, że podróżują do baśniowych gwiazd
Ale zapomniały, że są związane korzeniami, pniami i mokrym ziemią...
Zostawiłaś słabe światło, by zmierzyć się z wczesnym Marsem
Zostawiłaś to, co nie mogło przestać śnić w ciemności
Och ty i ja, Manon, byłyśmy więźniami od początku
Jesteśmy siostrami tego pragnienia, które jest strażnikiem naszych serc
Pielgrzymkami tego smutku, z naszymi flagami przybitymi do przeszłości
Z determinacją
Zapalasz papierosa
I oglądasz, jak dym tworzy twarze zadumane i niepewne
Czekając na pociąg
W tym kawiarnianym barze stacyjnym
Deszcz opada jak kurtyna na ostatni akt
Rysujesz jego usta w kawie
Papier na jego włosy
A chór śpiewa:
"Jego tu nie ma"
Ale ty, Manon, napełnisz te złamane płuca powietrzem
"Miseria Cantare"
Na tej wyniosłej ulicy
Gdzie nawet drzewa stoją dumne bardziej niż reszta
Wzięłaś płaszcz i uciekłaś
Zostawiając wieczorną brokatową suknię
Wiszącą jak zjawa z dębowej skrzyni
Oh Manon, połóż swe chłodne dłonie
I zbierz noc w ramiona o świcie
A kiedy w końcu pora roku się zmieni
Zobaczysz, że wszystko jest zapomniane
Stoisz naga w mieście
Oh Manon, te mokre czarne liście jak pirackie flagi
Płyną gałęziami na dzikim, szybkim wietrze
Myślą, że podróżują do baśniowych gwiazd
Ale zapomniały, że są związane korzeniami, pniami i mokrym ziemią...
Zostawiłaś słabe światło, by zmierzyć się z wczesnym Marsem
Zostawiłaś to, co nie mogło przestać śnić w ciemności
Och ty i ja, Manon, byłyśmy więźniami od początku
Jesteśmy siostrami tego pragnienia, które jest strażnikiem naszych serc
Pielgrzymkami tego smutku, z naszymi flagami przybitymi do przeszłości
Z determinacją
Zapalasz papierosa
I oglądasz, jak dym tworzy twarze zadumane i niepewne
Czekając na pociąg
W tym kawiarnianym barze stacyjnym
Deszcz opada jak kurtyna na ostatni akt
Rysujesz jego usta w kawie
Papier na jego włosy
A chór śpiewa:
"Jego tu nie ma"
Ale ty, Manon, napełnisz te złamane płuca powietrzem
"Miseria Cantare"
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):