Ashes Divide - Forever can be

Ile jeszcze bólu zniesiesz,
trudów życia, którego sam pozbawiłeś
szczęścia.
Przecież pragniesz tego samego, co wszyscy:
Znaleźć kogoś, kto otworzy drogę do Twego serca,
Drogę, którą sam przed sobą zamknąłeś,
nie mogąc jej odnaleźć.

Zawsze znajdzie się coś...
w co warto wierzyć...
Lecz to było kiedyś

Zawsze znajdzie się coś...
za co warto cierpieć...
Lecz to nie ten czas.

Drążyłeś myślami w sobie głęboko,
Aż oczom ukazał sie starzec,
zasmucony tym, kim jest
a kim stajesz się Ty.
Kim jesteś, nie kim się stajesz chcemy byś zobaczył
Tym, który dźwiga ciężar samotnie, znosi udrękę
Ten krzyż, który zdecydowałeś nieść na własną rękę.

Zawsze znajdzie się coś...
w co warto wierzyć...
Chciałbym by to było teraz.

Zawsze znajdzie się coś...
za co warto cierpieć...
I to właśnie ten czas, dla tych których zostawiłeś.

Myślisz że, ratując innych uratujesz siebie.
Ratując innych, nie będziesz musiał myśleć o sobie.
Wypełnisz wreszcie pustkę w twym wrażliwym sercu.
Lecz te dręczące myśli nigdy nie zostawią Cię w spokoju...

Zawsze znajdzie się coś...
w co warto wierzyć...
To był właśnie ten moment.

Zawsze znajdzie się ktoś...
dla którego, warto uwierzyć...
Teraz jest ten czas.

Czas na parę wyjaśnień. Otóż tłumacząc tę piosenkę nie trzymałem się ściśle tekstu, miejscami nawet co nie co od siebie pododawałem, ale sądzę że najważniejsze czyli sens odwzorowałem dosyć starannie. Oczywiście sens utworu w moim przekonaniu, a mianowicie:
Nie są to tylko moje własne słowa, bowiem znalazłem kilkoro ludzi myslących podobnie jak ja, a wiec:
Autor tekstu zdaje sie opowiadac o kims, kto wątpił w to, że ktokolwiek jest w stanie go pokochać; twierdził, że nie zasługuje na miłość, że wręcz godzi się na to i akceptuje taki stan rzeczy jako swój marny los. Aczkolwiek, wszyscy wokól starają sie mu udowodnić, że wcale tak nie jest i w zadnym wypadku nie musi być (co nawiasem mowiac,
zostalo przedstawione w slowach: What we all want you to see the YOU we see). Kontynuując, osoba ta odrzuca, ignoruje ich(ludzi) słowa i dalej woli nieść ten nie potrzebny ciężar, cierpienie które dobrze zna. Nie może sie wręcz z nim rozstac, tak daleko to zabrnęło. Boi sie przyznać do słabości, bo wtedy znalazłby sie w nowej, nieznanej sytuacji, ktora budzi w nim strach, a ktora niesie upragnione ukojenie. I w tym wlasnie caly sens tej tragedii, w strachu przed podjeciem wyzwania, w obawie przed utratą miłości, i w decyzji o pozostaniu męczennikiem.

Wiele zależy od stanu ducha interpretatora, tak tez było w tym przypadku. Zrozumiem jesli tlumaczenie nie przypadnie komus do gustu. Być moze wcale nie powinno sie obajsniac tego dziela, ktore jest wszak, jak pisał Eco: "maszyną do wytwarzania interpretacji" ale pragnąłem podzielić sie tym z wami, czastka siebie zawarta w tych slowach.