Beata Banasik - Układam na siebie plan

Nie pytaj, jak
będzie wyglądał świat.
Za tysiąc lat przecież,
nie będzie nas.

Więc czasu jest mało,
by zebrać się w całość,
i ułożyć na siebie plan.

Nie pytaj skąd,
wziął się ten upór moj.
Bo ja pod prąd płyne,
bo ja pod prąd...

I co dziś mam w głowie -
- Nie pytaj, nie powiem.
Układam na siebie plan.

I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.

Nie pytaj mnie,
Którą podążam z dróg,
Bo przecież wiesz dobrze -
- nie tą, co ty.

Bo ja tak nie umiem,
zbyt wiele rozumiem
I nie chcę za światem iść.

I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.

I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.