Blink 182 - Adam's song

Nigdy nie przypuszczałem, że umrę w samotności
Śmiałem się najgłośniej, kto by pomyślał
Zaciągnąłem przewód z powrotem do ściany
Nic dziwnego, że nigdy nie był w ogóle podłączony
Zwlekałem
Pospieszyłem się
Wybór był mój, nie myślałem nad tym zbyt wiele
Jestem zbyt przygnębiony, by to wszystko dalej kontynuować
Będzie wam przykro, gdy odejdę

Nigdy niczego nie zdobyłem, rzadko się pojawiałem
Dni, gdy miałem 16 lat, były o wiele lepsze
Dni, w których jeszcze czułem, że żyję
Nie mogliśmy się doczekać, by wyjść na zewnątrz
Świat stał otworem, za późno by go wypróbować
Przejażdżka się skończyła, przetrwaliśmy
Nie mogę się doczekać, by wrócić do domu
By samotnie spędzić czas w moim pokoju

Nigdy nie przypuszczałem, że umrę w samotności
Kolejne sześć miesięcy, będę nieznany
Oddajcie wszystkie moje rzeczy wszystkim moim przyjaciołom
Już nigdy nie wejdziecie do mojego pokoju
Zamkniecie i zakneblujcie w nim drzwi
Pamiętacie, jak wylałem sok jabłkowy w przedpokoju
Proszę przekażcie mamie, że to nie jej wina

Nigdy niczego nie zdobyłem, rzadko się pojawiałem
Dni, gdy miałem 16 lat, były o wiele lepsze
Dni, w których jeszcze czułem, że żyję
Nie mogliśmy się doczekać, by wyjść na zewnątrz
Świat stał otworem, za późno by go wypróbować
Przejażdżka się skończyła, przetrwaliśmy
Nie mogę się doczekać, by wrócić do domu
By samotnie spędzić czas w moim pokoju

Nigdy niczego nie zdobyłem, rzadko się pojawiałem
Jutro zapowiada lepsze dni
Dni, w których czuję, że żyję
Dni, w których nie mogę się doczekać, by wyjść na zewnątrz
Świat stoi otworem, czas mija
Przejażdżka się skończyła, przetrwałem
Nie mogę się doczekać, by wrócić do domu
By samotnie spędzić czas w moim pokoju