Boudewijn De Groot - Terug Van Weggeweest

Je had een vrouw, een huis
Je had je eigen leven
Maar 't bleek een weg die dood liep
Je bent weer teruggegaan

Je loopt weer door de stad
Waar alles is begonnen
Probeert het te vergeten
Niet stil te blijven staan

Je vrienden in 't cafe
Ze zijn niet veel veranderd
De ene is wat dikker
En de ander is getrouwd

Je lacht alleen niet meer
Om alle flauwe grappen
Ze bleven ouwe jongens
Jij werd alleen maar oud

Je voelt je als een slak
Op wie het leven zout legt
De last van het verleden ligt
loodzwaar op je rug

Een parelmoeren schelp
Vol jeugdherinneringen
En durf je niet meer verder
dan kruip je daar in terug

Je wilde toch vooruit
Je wilde naar de vrijheid
Maar 't werd een kale kamer
voor veel te veel verhuur

Je nam een meisje mee
Het leek weer net als vroeger
Maar eigenlijk wou je slapen...

Hou eindelijk eens op
Te zeuren over vroeger
Degene die steeds omkijkt
Die valt op z'n gezicht

Je bent alleen maar bang
Voor wat er nog kan komen
Dat kan zoveel niet wezen
Hou nou je mond eens dicht

Toch wil je 't overdoen
Maar waar moet je beginnen
Je hebt te vaak geaarzeld
Te vaak verkeerd beslist

Je bent alleen verdwaald
Het bos is groot en donker
De kruimels brood verdwenen...