Bronisław Opałko - Zu-Zu

Gdy mnie rzuciłaś dla rudego Gienka
Ciążyło serce me jak beret po deszczu
Czułem się wtedy jak dziurawa dętka
Jak przepalony krokiet z jaj w barze mlecznym
Nie rozgadując się, a mówiąc ogólnie:
Czułem się wtedy nieszczególnie

Moje serce wciąż nazywa ciebie Zu-Zu
Ono na dnie czegoś pragnie, ono tchnie
Moje serce przypomina kopczyk gruzu (oh yeah)
Moje serce, ono wie, czego chce

Gdy twoje imię wypowiada czyjaś grdyka
To jest dla mnie jak radosny komunikat
Moje serce czuje wtedy trochę luzu
Moje serce wciąż nazywa ciebie Zu-Zu

Gdy mi cię zabrał młody działacz, Lolo
Obce się stało dla mnie słowo "wiosna"
Czułem się jakby dwunożny nekrolog
Jak zdarty trabant lub rozdarta sosna
Nie kłamię tu i niech to jest rozmowa szczera:
Czułem się wtedy jak ten Samson u fryzjera

Moje serce wciąż nazywa ciebie Zu-Zu
Ono na dnie czegoś pragnie, ono tchnie
Moje serce przypomina kopczyk gruzu
Moje serce, ono wie, czego chce

Gdy twoje imię wypowiada czyjaś grdyka
To jest dla mnie jak radosny komunikat
Moje serce czuje wtedy trochę luzu
Moje serce wciąż nazywa ciebie Zu-Zu

Zu-Zu!