Celtic Woman - The Lakes Of Pontchartrain

Było to jasnego marcowego poranka
Kiedy pożegnałem Nowy Orlean
I ruszyłem drogą do miasta Jackson
Odnawiając swój los
Przeklinałem wszystkie zagraniczne pieniądze
Nie mogłem zyskać żadnego uznania
Co napełniało moje serce tęsknotą
Za jeziorami Pontchartrain

Wsiadłem do wagonu kolejowego
Pod porannym słońcem
Jechałem koleją aż do wieczora
I znowu się położyłem
Wszyscy tam byli obcy, żadnych przyjaciół
Dopóki nie zbliżyła się do mnie śliczna dziewczyna
I zakochałem się w kreolskiej dziewczynie
Nad jeziorami Pontchartrain

Powiedziałem mojej pięknej kreolskiej dziewczynie
Moje pieniądze tutaj nie są nic warte
A gdyby nie aligatory
Spałbym w lesie
„Jesteś mile widziany, miły nieznajomy
Nasz dom jest bardzo skromny
Ale nigdy nie odrzuciliśmy nieznajomego
Na brzegach Pontchartrain.”

Zapytałem ją, czy wyjdzie za mnie
Odpowiedziała, że to nigdy się nie stanie
Bo miała narzeczonego
A on był daleko na morzu
Powiedziała, że będzie na niego czekać
I pozostanie wierna
Dopóki nie wróci do swojej kreolskiej dziewczyny
Nad jeziorami Pontchartrain

Więc żegnaj, moja śliczna dziewczyno
Może nigdy więcej cię nie zobaczę
Ale nigdy nie zapomnę twojej życzliwości
W chatce przy brzegu
I na każdym towarzyskim spotkaniu
Wypiję pełen kieliszek
I wznoszę toast za moją kreolską dziewczynę
Nad jeziorami Pontchartrain