Conor Maynard - Someone You Loved

Schodzę na dno i tym razem boję się, że nikt mnie nie uratuje
To wszystko albo nic naprawdę doprowadza mnie do szaleństwa
Potrzebuję kogoś, żeby mnie wyleczył
Kogoś, kto by mnie poznał
Kogoś, żeby go mieć
Kogoś do przytulenia
Łatwo powiedzieć
Ale nigdy nie będzie tak samo
Chyba podobało mi się to, w jaki sposób tłumiłaś cały ból

A teraz dni krwawią
Aż do zmroku,
A ciebie tu nie ma
Żeby pomóc mi przez nie przejść
Uśpiłem swoją czujność
A wtedy ty nagle pozbawiłaś mnie gruntu pod nogami
Gdy zacząłem się przyzwyczajać do bycia kimś, kogo kochałaś

Schodzę na dno
I boję się, że tym razem nie ma nikogo do kogo mogę się zwrócić
Ten sposób kochania - wszystko lub nic,
Sprawił, że zasypiam bez ciebie
Teraz potrzebuję kogoś, żeby mnie poznał
Kogoś, żeby mnie wyleczył
Kogoś, żeby go mieć
Żeby dzielił ze mną ten ból
Łatwo powiedzieć,
Ale nigdy nie jest tak samo
Chyba lubiłem to, jak pomagałaś mi się od tego oderwać

A teraz dni krwawią
Aż do zmroku,
A ciebie tu nie ma
Żeby pomóc mi przez nie przejść
Uśpiłem swoją czujność
A wtedy ty nagle pozbawiłaś mnie gruntu pod nogami
Gdy zacząłem się przyzwyczajać do bycia kimś, kogo kochałaś

I zwykłem zamykać oczy, kiedy to czasami boli
Wyobrażając sobie, że wpadam w twoje ramiona
Czując się bezpiecznie, gdy w myślach słyszę twój głos, dopóki nie wrócę*

A teraz dni krwawią
Aż do zmroku,
A ciebie tu nie ma
Żeby pomóc mi przez nie przejść
Uśpiłem swoją czujność
A wtedy ty nagle pozbawiłaś mnie gruntu pod nogami
Gdy zacząłem się przyzwyczajać do bycia kimś, kogo kochałaś

A teraz dni krwawią
Aż do zmroku,
A ciebie tu nie ma
Żeby pomóc mi przez nie przejść
Uśpiłem swoją czujność
A wtedy ty nagle pozbawiłaś mnie gruntu pod nogami
Gdy zacząłem się przyzwyczajać do bycia kimś, kogo kochałaś

Uśpiłem swoją czujność
A wtedy ty nagle pozbawiłaś mnie gruntu pod nogami
Zacząłem się przyzwyczajać do bycia kimś, kogo kochałaś

*Czując się bezpiecznie, gdy w myślach słyszę twój głos, dopóki nie wrócę - chodzi o sytuację w której autor niechcący wspomina wspaniałe momenty i przez chwilę czuje się dobrze, aż do momentu kiedy nie uświadomi sobie, że te momenty już nie wrócą - wtedy na nowo czuje pustkę.
---------------------------------------------
Tekst rozumiem jako opis uczuć człowieka, który w najgorszym momencie życia, doświadczając wielu nieszczęść, został porzucony przez swoją połówkę.

Autor nie tyle skupia się na cierpieniu z powodu porzucenia przez partnerkę, a raczej na tym, że zostawiła go w takim momencie - kiedy najbardziej jej potrzebuje. Kiedy potrzebuje wsparcia i ukojenia, które tylko ona może mu dać. Autor czerpał siłę z przeświadczenia, że zniesie wszystko, dzięki wsparciu swojej kobiety, która ostatecznie od niego odeszła - nagle pozbawiając go gruntu pod nogami.

Nie zważając jak ciężki był dzień, zawsze kiedy wracał do domu ona swoją osobą dodawała mu siły i ukojenia.

Zwraca uwagę, że on jest w stanie wszystko znieść, ale potrzebuje miłości.