David Bisbal - Sueños rotos

Wspominam podróż twoich dłoni, tak delikatnych, dotykających mnie
I to uczucie nadal jest takie prawdziwe
Choć z całych sił próbuję, nie mogę wymazać
Że twoje usta i moje, łącząc się były czystą energią
I nie wiem, jak coś tak wielkiego mogło się skończyć

Nie wiesz, ile razy siadałem na tym łóżku opłakując cię
Nie wiesz, jak żyję cierpiąc przez twoje zapomnienie
Tutaj rozpaczliwie pragnąc mieć cię obok mnie

I nie wiesz, ile nocy szukałem się w tym łóżku opłakując cię
Zawsze ściskając w objęciach nasze zdjęcia
Zbierając strzaskane marzenia...

Czasami wracam do przeszłości i widzę siebie kochającego cię
I zawsze patrzyłaś w ten sposób, tak czule
Wypełniałaś moją duszę szczęściem
Nie rozumiem, dlaczego nasza miłość w jednej chwili umarła
Proszę cię, byśmy odłożyli na bok tę dumę i znowu zaczęli

Nie wiesz, ile razy siadałem na tym łóżku opłakując cię
Nie wiesz, jak żyję cierpiąc przez twoje zapomnienie
Tutaj rozpaczliwie pragnąc mieć cię obok mnie

I nie wiesz, ile nocy szukałem się w tym łóżku myśląc o tobie
Zawsze ściskając w objęciach nasze zdjęcia
Zbierając strzaskane marzenia...

Jakie teraz ma znaczenie, czyj to był błąd
Brakuje mi w życiu twojego ciepła
Ja wiem, że w głębi ty czujesz to samo do mnie...

Jeśli się zgodzisz zawrzeć pokój jeszcze raz
Przysięgam ci, że już nigdy znów cię nie stracę
Nie chcę już znosić tego pragnienia ciebie...

Nie wiesz, ile razy siadałem na tym łóżku opłakując cię
Nie wiesz, jak żyję cierpiąc przez twoje zapomnienie
Tutaj rozpaczliwie pragnąc mieć cię obok mnie

I nie wiesz, ile nocy szukałem się w tym łóżku opłakując cię
Zawsze ściskając w objęciach nasze zdjęcia
Zbierając strzaskane marzenia...

Zbierając strzaskane marzenia...