Diset - Szklane niebo (gość. Zeus, prod. Nerwus)

Diset

Unoszę butelkę, widzę szklane - niebo,
jakaś zła moc może mnie w tym stanie przejąć,
ale nie jestem się, w tym stanie, przejąć,
wychodzimy nocą z domów, robimy pożegnanie z ziemią,

wymyślam życzenia, kiedy butelki spadają jak gwiazdy,
więc gdy siedzę sam, udaję, że szukam prawdy,
a chce znów wyjść na osiedle, w dwudziestu
dać w palnik

to te chwile gdy żyje, nie umiem ich pozbawić się
choć wiem, że gdy zamieniam procenty na promile
mam sto razy mniej, (sto razy mniej)
co z tego, że gdy zamieniam procenty na promile,
mam sto razy mniej,

skoro boimy się jutra, ale dziś nie wiemy co to strach,
jesteśmy jak fajerwerki, tylko nocą widać nas,
nie ma dzisiaj nic poza światem ze szkła,
czekałem tyle dni, aż trafię tam, trafię tam

Ref.
unoszę butelkę, widzę niebo przez szkło
i nie martwię się niczym, póki to jeszcze nie dno
ten stan, kocham ten stan.

unoszę butelkę, widzę niebo przez szkło
i nie martwię się niczym, póki to jeszcze nie dno
ten stan, kocham ten stan.

Zeus

Czy otchłań, serio, patrzy na nas? może wiem to #nietzsche
jak wiele razy mnie widziała, tego nie policzę
jak nocne niebo to tafla, to co jest w niej odbite?
nie widzę nas, to dla nas, na cmentarzach świecą znicze?

nigdy nie chciałem iść w ślady brata Mamy, lecz dziś
znowu imieniny brata mamy
czy urodziny, każdy event ma być zakrapiany
a daty? jak się spóźniamy, zawsze nadrabiamy

nie robimy nic na pokaz, wejdź w ten syf,
to się w nim zakochasz, masz plany? mały sabotaż
jest grany, dawaj kij jak rota, grzeje nas od lat pełne szkło
śmieje się morda, pięknie co? dobra niech pęknie to

bo ciśnienie rośnie, a lecieć do gwiazd chce
może waszą kastę stać na rakiety
ja się nauczyłem latać nad miastem, po flaszce
nara kiepy
jak chcecie iść moim śladem, sprawdzajcie parapety
obstawiam, że wraki waszych żyć,
wciągną na lawety