Teksty piosenek > D > Donato > Winterschlaf
2 551 475 tekstów, 31 798 poszukiwanych i 644 oczekujących

Donato - Winterschlaf

Winterschlaf

Winterschlaf

Tekst dodał(a): amla5 Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): amla5 Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): amla5 Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

They say that things just cannot grow
beneath the winter snow,
or so I have been told.

Die Sonne nicht warm genug, der Schnee kann nicht schmelzen
und die Wunde platzt immer wieder aus allen Nähten.
Egal was er denkt, er denkt immer nur an das eine Mädchen
und er rennt und rennt durch die Innenstadt um ihr zu begegnen.
Träumt von ihr, selbst wenn er wach ist, das bestätigt sein Gefühl,
dass seine Seele gelähmt ist, weil sie ihm fehlt -
Und das ist umso schlimmer wenn er wach wird und sie nicht mehr hier ist,
weil er dann begreift, dass er geträumt hat und sie nicht mehr hier ist.
Lange her, aber kein Gras drüber gewachsen,
der Schnee bedeckt das Trümmerfeld, veredelt was die Beiden hatten.
Augenlider verkleben, die Bilder bleiben haften,
von der Zeit im Winter, den die Beiden verbrachten.
Kann sie nicht waschen, er will seh'n wie ihre Augen lachen
und hält sie fest, auch wenn er spürt, dass die Bilder verblassen.
Er hört die alten Sachen, das Tape dass er aufnahm,
er schläft, sie kehrt zurück, doch geht bei Sonnenaufgang.
Er drückt sich fest an das Kissen, er kann sie spüren,
jede Nacht, wenn er träumt ist sie für ne Stunde bei ihm.
Die Wahrheit simuliert in ei'm Traum, er kann sie fühlen,
Fingerspitzen berühren sich, beide euphorisiert.
Und egal wohin er blickt, er sieht immer nur ihr Gesicht
wie in 'nem Spiegelkabinett, nur das jeder von ihnen zerspringt.
Denn er wacht auf, jeden Morgen wenn der Wecker klingelt,
die Erinnerungen bleiben, doch der Rest verschwindet.

They say that things just cannot grow
beneath the winter snow,
or so I have been told.

Es ist nicht so dass sie fehlt,
nur dass er diese Leere nicht füllen kann wenn sie geht.
Er sitzt betrunken zuhause, kann nichts bewegen,
bewegt sich nur in Erinnerungen, während sie ihren Sommer lebt.
Es tut nicht mehr weh,
das Herz erfroren, wie ne Pflanze unter dem Schnee.
Regungslos gefangen in Gefühl'n, keiner kann sehn,
dass die Katastrophe beginnt wenn er von ihr träumt, doch sie geht ihren Weg.
Und streichelt seinen Kopf wenn er schläft,
vielleicht ist es ja doch nicht zu spät.
Er macht sich noch Hoffnung, doch sie geht,
Gedankengänge verflochten, was ist Traum - was Realität?
Er fühlt sich wie ein Kind, eingesperrt in einem Gitterbett,
Bedrohung riesengroß, dabei tobt hier nur ein Gewitterchen.
Aber er spürt die Verbindung nicht, sie ist abgerissen,
Tagträume verblassen, wie Wäsche ohne Colourwaschmittel.
Sehnsucht gewichen, gewaschene Kissen,
die nicht mehr duften nach eu'ren Nächten in seiner Hütte.
Bandsalat im Tape, die Fäden gerissen,
keine Erinnerung ans kleb'rige ficken, der Schweiß ist trocken.
Die Gläser in der Spülmaschine, der Lippenstift weggewischt,
es wird noch einen Sommer lang dauern, bis es vergessen ist.
Hauptsache der Winter geht, sie ist verschwunden
und fliegt nach oben, aber er ist hier unten.

Sie flüstert ihm in's Ohr, er kann sie nicht hören,
alles viel zu laut, die Stimme verzerrt.
Ihr Gesicht verschwimmt, Erinnerung tot,
lachen erstickt, alles viel zu lang her.
Schnee geschmolzen, auch wenn er wollte,
sie hat kein Platz mehr in seinem Herz.
Liebe erloschen, Tränen getrocknet,
alles vorbei, nein - er fühlt sie nicht mehr.

I still believe in summer days.
The seasons always change,
and life will find a way.

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
Powiadają, że nic nie urośnie
pod zimowym śniegiem,
przynajmniej tak mi mówiono

Słońce nie jest wystarczająco ciepłe, więc śnieg nie topnieje
a rana wychodzi wciąż ze starych szwów
Nieważne o czym by myślał, on myśli wciąż o tej jednej dziewczynie
I biegnie i biegnie przez śródmieście żeby ja spotkać
Śni o niej nawet gdy nie śpi, to potwierdza jego uczucie,
że jego dusza jest sparaliżowana, bo mu jej brakuje
A jeszcze gorzej jest gdy budzi się a jej już tu nie ma
bo wtedy pojmuje, że śnił a jej już tu nie ma
To było dawno temu, ale jeszcze nie poszło w zapomnienie
Śnieg okrywa rumowisko, uszlachetnia to co było między nimi
Sklejone powieki, utrwalone w pamięci obrazy
czasu w zimie, który spędzili razem
Nie może ich zmyć, chce widzieć jak jej oczy się śmieją,
trzyma się ich nawet jeśli widzi, że bledną
Słucha starych rzeczy, taśmy, którą nagrał
Gdy śpi ona wraca, ale odchodzi o wschodzie słońca
Przyciska się do poduszek, może ją wyczuć
Każdej nocy, gdy śni ona jest przez godzinę przy nim
Prawda symulowana we śnie, czuje ją,
czubki palców dotykają się, w stanie euforii oboje
I bez względu na to gdzie spojrzy, widzi zawsze jej twarz
Jak w gabinecie luster, tyle że każde z nich się rozpryskuje
Bo budzi się każdego ranka gdy dzwoni budzik,
wspomnienia pozostają, ale reszta znika

Powiadają, że nic nie urośnie
pod zimowym śniegiem,
przynajmniej tak mi mówiono

To nie jest tak, że mu jej brak,
tylko że nie może wypełnić pustki, gdy ona odchodzi
Siedzi pijany w domu, nie może się poruszać
Porusza się tylko we wspomnieniach, podczas gdy ona żyje swoim latem
To już nie boli,
serce zamarzło, jak roślina pod śniegiem
Bez ruchu uwięziony w uczuciach, nikt nie widzi,
że katastrofa zaczyna się gdy on śni a ona idzie swoją drogą
i głaszcze jego głowę gdy śpi
Być może jednak nie jest za późno
On robi sobie jeszcze nadzieje, ale ona idzie
Toki myśli splecione, co jest snem a co rzeczywistością?
Czuje się jak dziecko, zamknięte w łóżeczku z barierką
Olbrzymie zagrożenie, choć to tylko mała burza szaleje
Ale on nie czuje połączenia, zostało zerwane
Sny na jawie wyblakły jak pranie bez proszku do kolorów
Tęsknota ustąpiła, wyprane poduszki
nie pachną już waszymi nocami w jego chacie
Splątana taśma w kasecie, zerwane nici,
żądnych wspomnień o lepkim seksie, pot wysechł
Szklanki w zmywarce, wytarty ślad szminki
To potrwa jeszcze z jedno lato, zanim zostanie zapomniane
Najważniejsze że zima trwa, ona zniknęła
i leci w górę, ale on jest na dole

Ona szepcze mu do ucha, on nie może jej usłyszeć
Wszystko o wiele za głośne, głos zniekształcony
Jej twarz się zaciera, wspomnienie nie żyje,
śmiech zduszony, wszystko było tak dawno temu
Śnieg stopiony, nawet gdyby chciał,
nie ma miejsca dla niej w jego sercu
Wygasła miłość, wyschnięte łzy,
wszystko minęło, nie, on już jej nie czuje

Wciąż wierzę w letnie dni
Pory roku zawsze się zmieniają
i życie znajdzie sposób

Historia edycji tłumaczenia

Rok wydania:

2012

Edytuj metrykę

Komentarze (0):

tekstowo.pl
2 551 475 tekstów, 31 798 poszukiwanych i 644 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ | Polityka prywatności | Ustawienia prywatności