DrySkull - Trip

Stoimy nad przepaścią
Oto wszystkie czasy przyszłe i minione giną
Wiedzeni wyobraźnią
Przeżywamy wciąż na nowo jeden akt, co minął
Scena w scenie się zapętla
Symboliczne być czy nie być, ślepo biec czy przestać
W oddali tylko światło
I nadzieja, że ten moment ktoś zechce przerwać

Milion martwych dat
Z grymasami niepowodzeń nieskończonych wojen
Próbowałem sam
Prowadzony tym, co oni chcą byś nosił w głowie
Fantazyjne horyzonty pustych miast
Kuszą z dala, z bliska, pełne wad
A we mnie tylko światło
Proszę powiedz, że wciąż jestem w sobie

Gdy wybudzi nas ze snu ten nowy ład
Opatrzymy szybko rany i
Nim się skończy wiara tłumu w przeszły świat
Podamy sobie dłonie, by razem dalej iść

Stoimy nad przepaścią
Byłaś obok, teraz widzę cię po drugiej stronie
Przywołam wyobraźnią
Każdy mały gest, bym znowu poczuć mógł, że tonę
W onirycznym błysku spojrzeń
I z niedosłowności potrzeb w obojętność dążeń
Kieruję nasze światło
Może kiedyś znów to powiem tobie

Gdy wybudzi nas ze snu ten nowy ład
Opatrzymy szybko rany i
Nim się skończy wiara tłumu w przeszły świat
Podamy sobie dłonie by razem dalej iść

Gdy wybudzi nas ze snu ten nowy ład