Eisbrecher - Vergissmeinnicht

Twoje serce bije
nad przepaścią.
Noc okrywa
twoje ostatnie słowo.
Tak okrutnie,
tak nieostrożnie
przeznaczenie porywa cię
z dala ode mnie.

Wypuszczam cię. [1]
Muszę się wyzwolić.
bo moja tęsknota
mnie ściga.
Na zawsze twój.

Wybacz mi, zostań przy mnie.
I powiedziałem jeszcze Niezapominajka. [2]
Na pożegnanie daję ci
ostatnie światło -
niezapominajkę.

Twoje spojrzenie tonie
w czerwieni nocy.
Wyrywam się
ostatkiem sił.
Tak okrutna,
tak święta [3]
leżysz przede mną.
Dokonało się.

Wypuszczam cię.
Muszę się wyzwolić.
bo moja tęsknota
mnie ściga.
Na zawsze twój.

Wybacz mi, zostań przy mnie.
I powiedziałem jeszcze Niezapominajka.
Na pożegnanie daję ci
ostatnie światło -
niezapominajkę.

Tym razem pozostanie tak na zawsze.
Również ta rana się zagoi.
Wyrywam się, muszę się wyzwolić,
Bo nasze przeznaczenie nas ściga.

Wybacz mi, zostań przy mnie.
I powiedziałem jeszcze Niezapominajka.
Na pożegnanie daję ci
ostatnie światło -
niezapominajkę.

Wybacz mi.
Niezapominajka.

[1] Loslassen to raczej fizyczne niż metaforyczne puszczenie kogoś
[2] W języku niemieckim Vergissmeinnicht (niezapominajka) jest jeszcze bardziej zbliżone do vergiss mich nicht (nie zapomnij mnie) niż w polskim
[3] Te 2 wersy można również przetłumaczyć jako "Tak okropnie // tak święcie"