Teksty piosenek > E > Elisabeth Musical > Prolog
2 529 373 tekstów, 31 701 poszukiwanych i 172 oczekujących

Elisabeth Musical - Prolog

Prolog

Prolog

Tekst dodał(a): HellaVolturi Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): rovena Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): madzia507 Edytuj teledysk

Tekst piosenki:

STIMME DES RICHTERS:
Aber warum, Lucheni? Warum haben
Sie die Kaiserin Elisabeth ermordet?

LUCHENI:
Alla malora!

STIMME DES RICHTERS:
Antworten Sie, Luigi Lucheni!

LUCHENI:
Warum, warum... Nacht für Nacht dieselbe Frage,
seit hundert Jahren! Was soll die Fragerei? Merda.
Ich bin tot!

STIMME DES RICHTERS:
Das gemeine Attentat auf die Kaiserin
von Österreich...

LUCHENI:
Va a farti fottere!

STIMME DES RICHTERS:
Nennen Sie endlich die Hintergründe!

LUCHENI:
Die Hintergründe? Ich habe sie ermordet, weil sie
es wollte.

STIMME DES RICHTERS:
Reden Sie keinen Unsinn!


LUCHENI:
Sie wollte es. Dafür gibt es ehrenwerte Zeugen.


STIMME DES RICHTERS:
Was für Zeugen sollen das sein?

LUCHENI:
Ihre Zeitgenossen, bitte sehr! Kommen alle nicht
zur Ruhe... und reden immer noch von... Elisabeth!

DIE TOTEN:
Versunken ist die alte Welt; verfault das Fleisch,
verblaßt der Glanz. Doch wo sich Geist zu Geist gesellt, da
tanzt man noch den Todestanz...
Lust, Leid - Wahnsinn, der uns treibt.
Not, Neid - Pflicht, die uns erdrückt.
Traum, Tran - alles, was uns bleibt:
Wunsch, Wahn, der die Welt verrückt...

SOPHIE & LUDOVIKA:
Wir haben es gut gemeint mit Sisi.
Uns trifft keine Schuld!
Das Kind war so sensibel...
Wir dachten uns, die trifft es gut,
doch sie traf es übel.
Sie hat zuviel verlangt vom Leben.
Ihr fehlten Demut und Geduld.
Uns trifft keine Schuld!
Keine Schuld!

FRANZ JOSEPH (gleichzeitig):
Es blieb mir nichts erspart im Leben.
Es war nicht leicht mit ihr.
Doch hätt's nicht diese Frau gegeben,
wär' ich zugrund' gegangen hier.

RUDOLF ALS KIND (gleichzeitig):
Allein... So allein...
Immer allein!

DIE ANDEREN TOTEN (gleichzeitig):
Versunken ist die alte Welt; verfault das Fleisch,
verblaßt der Glanz. Doch wo sich Geist zu Geist gesellt, da
tanzt man noch den Todestanz...
Lust, Leid - Wahnsinn, der uns treibt.
Not, Neid - Pflicht, die uns erdrückt.
Traum, Tran - alles, was uns bleibt:
Wunsch, Wahn, der die Welt verrückt...

MAX:
Niemand war so scheu wie sie.

FRANZ JOSEPH:
Jeder Blick tat ihr weh.

DIE ANDEREN TOTEN (gleichzeitig):
Wir dem Tod geweiht...

SOPHIE & LUDOVIKA:
Stets hielt sie sich den Fächer ins Gesicht oder ihren Schirm.

DIE ANDEREN TOTEN (gleichzeitig):
Schatten am Abgrund der Zeit.

RUDOLF ALS MANN:
Sie und ich - wir waren uns so ähnlich.

MAX:
Nie gab sie die Freiheit auf.

RUDOLF ALS MANN (teilweise gleichzeitig):
Wir hätten uns so gut verstanden.

RUDOLF ALS KIND:
Sie ließ mich allein.

DIE ANDEREN TOTEN (gleichzeitig):
Verwöhnt! Bedroht!

FRANZ JOSEPH, RUDOLF, MAX, SOPHIE & LUDOVIKA:
Ein Schatten lag auf ihrer Seele,
auf ihrem Leben lag ein Fluch!

ALLE TOTEN:
Alle tanzten mit dem Tod -
doch niemand wie Elisabeth.
Alle tanzten mit dem Tod -
doch niemand wie Elisabeth...

LUCHENI:
Attenzione! Seine Majestät der Tod!

TOD:
Was hat es zu bedeuten: dies alte Lied.
Das mir seit jenen Zeiten die Brust durchglüht?
Engel nennen's Freude, Teufel nennen's Pein,
Menschen meinen, es muß Liebe sein.
Mein Auftrag heißt zerstören.
Ich tu es kalt.
Ich hol, die mir gehören, jung oder alt.

Weiß nicht, wie geschehn kann, was es gar nicht gibt -
Doch es stimmt: Ich habe sie geliebt.

STIMME DES RICHTERS:
Sie weichen aus, Lucheni! Liebe,
Tod... Erzählen Sie keine Märchen!

LUCHENI:
Perche non? Sie liebte Heinrich Heine!

STIMME DES RICHTERS:
Zum letzten Mal, Lucheni: Wer waren Ihre Hintermänner?

LUCHENI:
Der Tod! Nur der Tod...

STIMME DES RICHTERS:
Das Motiv, Lucheni!

LUCHENI:
Die Liebe. Un grande amore... Ha, ha, ha...!

CHOR (außer Lucheni):
Elisabeth - Elisabeth!

LUCHENI (gleichzeitig):
Elisabeth - Elisabeth!

 

Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

Tłumaczenie :

Pokaż tłumaczenie
GŁOS SĘDZIEGO:
Ale dlaczego, Lucheni? Dlaczego zamordowałeś cesarzową Elisabeth?

LUCHENI:
Do diabła!

GŁOS SĘDZIEGO:
Odpowiedz, Luigi Lucheni!

LUCHENI:
Dlaczego, dlaczego... Noc w noc to samo pytanie, od stu lat! O co mielibyście pytać? Cholera. Nie żyję!

GŁOS SĘDZIEGO:
Bezwstydny zamach na cesarzową Austri...

LUCHENI:
Va a farti fottere!*

GŁOS SĘDZIEGO:
Wyznaj wreszcie jaki był motyw!

LUCHENI:
Motyw? Zamordowałem ją, bo tego chciała.

GŁOS SĘDZIEGO:
Nie gadaj bzdur!

LUCHENI:
Chciała tego! Mam na to honorowych świadków.

GŁOS SĘDZIEGO:
Cóżby to mieli być za świadkowie?

LUCHENI:
Proszę bardzo, jej współcześni! Nikt nie zaznaje spokoju... i wszyscy mówią o... Elisabeth!

ZMARLI:
Zatopiony jest stary świat, zgniłe ciało, pobladły błysk.
Jednak gdzie duch czeladniczy z duchem, tam ciągle tańczą taniec śmierci...
Pociąg, cierpienie - obłęd, który nas toczy.
Nędza, zawiść - czyn, który nas przytłacza
Sen, otępienie - wszystko co nam zostało:
Życzenie, urojenie, które doprowadza do szaleństwa świat...

SOPHIE & LUDOVIKA:
Miałyśmy z Sissi wiele wspólnego.
Jesteśmy bez winy!
Dziecko było tak wrażliwe...
Myślałyśmy, że trafiłyśmy dobrze, jednak okazało się, że źle.
Pożądała od życia zbyt wiele.
Brakowało jej pokory i cierpliwości.
Jesteśmy bez winy!
Bez winy!

FRANZ JOSEPH (jednocześnie):
Życie mnie nie oszczędzało.
Nie było z nią łatwo.
Jednak gdyby nie dali mi tej kobiety zginąłbym tutaj.

RUDOLF JAKO DZIECKO (jednocześnie):
Samotny... Tak bardzo samotny...
Zawsze sam!

POZOSTALI ZMARLI: (jednocześnie):
Zatopiony jest stary świat, zgniłe ciało, pobladły błysk.
Jednak gdzie duch czeladniczy z duchem, tam ciągle tańczą taniec śmierci...
Pociąg, cierpienie - obłęd, który nas toczy.
Nędza, zawiść - czyn, który nas przytłacza
Sen, otępienie - wszystko co nam zostało:
Życzenie, urojenie, które doprowadza do szaleństwa świat...

MAX:
Nikt nie był tak strachliwy jak ona.

FRANZ JOSEPH:
Każde spojrzenie sprawiało jej ból.

POZOSTALI ZMARLI (jednocześnie):
Poświęcliśmy się Śmierci...

SOPHIE & LUDOVIKA:
Zawsze trzymała przy twarzy wachlarz, albo parasol.

POZOSTALI ZMARLI (jednocześnie):
Cienie w odchłani czasu.

DOROSŁY RUDOLF:
Ona i ja - byliśmy tak podobni.

MAX:
Nigdy nie porzuciła wolności.

DOROSŁY RUDOLF (częściowo jednocześnie):
Tak dobrze się rozumieliśmy.

RUDOLF JAKO DZIECKO:
Zostawiła mnie samego.

POZOSTALI ZMARLI (jednocześnie):
Zepsuta! Zagrożona!

FRANZ JOSEPH, RUDOLF, MAX, SOPHIE & LUDOVIKA:
Cień położył się na jej duszy, na jej życiu ciążyła klątwa!

WSZYSCY ZMARLI:
Wszyscy tańczyli ze Śmiercią-
Jednak nikt tak jak Elisabeth.
Wszyscy tańczyli ze Śmiercią-
Jednak nikt tak jak Elisabeth.

LUCHENI:
Uwaga! Jego wysokość Śmierć!

ŚMIERĆ:
Co to miało znaczyć: ta stara pieśń.
Że od tamtych czasów moja pierś płonie entuzjazmem?
Anioł nazywa to radością, diabeł nazywa to męką,
Moi ludzie, to musi być miłość.
Moje zadanie zwie się zniszczeniem.
Czynię to ozięble.
Przyprowadzam tych, którzy mnie słyszą, młodych czy starych.

Nie wiem jak mogło się zdarzyć to, co się nie zdarza-
Jednak zgadza się: kochałem ją.

GŁOS SĘDZIEGO:
Wzruszyłeś nas, Lucheni! Miłość, śmierć... Nie opowiadaj bajek!

LUCHENI:
Czemu nie? Kochała Heinricha Heine!

GŁOS SĘDZIEGO:
Ostatni raz, Lucheni! Kto za tym stał?

LUCHENI:
Śmierć! Tylko śmierć...

GŁOS SĘDZIEGO:
Motyw, Lucheni!

LUCHENI:
Miłość. Un grande amore**... Ha, ha, ha...!

CHÓR (bez Lucheniego):
Elisabeth - elisabeth!

LUCHENI (jednocześnie):
Elisabeth - Elisabeth!

* Idź się pie***yć!
** Wielka miłość

Historia edycji tłumaczenia

Autor:

(brak)

Edytuj metrykę

Komentarze (0):

tekstowo.pl
2 529 373 tekstów, 31 701 poszukiwanych i 172 oczekujących

Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów.
Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków!


Reklama | Kontakt | FAQ | Polityka prywatności | Ustawienia prywatności