Fabrizio Voghera - Mi distruggerai

[FROLLO: ]
Poznałem, czym jest namiętność,
ale nie wiem, czy jest ona trucizną.
Już nie wiem, kim jestem
i czy myślę rozsądnie, czy marzę,
to tonę, a tym morzem jest ona.
Czuję takie uczucia,
których nigdy nie czułem,
falę, której nigdy nie stawiałem czoła.

Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie
i będę cię przeklinał, dopóki będę żył.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.
Wrzuciłaś mnie w otchłań jednej, nieustannej myśli.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.

Popadam w ciebie, pokuso,
i wszystko idzie do diabła,
nauka i religia,
cnota i czystość.
Spoglądam na skraj spódnicy
i widzę otchłanie kobiety.
Spódnica wiruje i nigdy,
nigdy dla mnie jej nie zdejmiesz.

Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie,
i przeklinam cię, bo dla ciebie nie żyję.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.
Obejmuję cię w marzeniach każdego dnia,
a w nocy nie śpię.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.

A moje zimowe serce
jest wiosennym kwiatem,
i spala się w piekle,
jakby było zrobione z wosku.
Jesteś tą, która rozpala ogień,
ty, pięknousta z obcego kraju.
Czycham na ciebie, pragnę cię, przywołuję cię,
ja jestem nikim, a ty prawdziwa.

Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie
i będę cię przeklinał, dopóki będę żył.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.
Wrzuciłaś mnie w otchłań jednej, nieustannej myśli.
Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.

Zniszczysz mnie, zniszczysz mnie, zniszczysz mnie, zniszczysz mnie.