Francesco Guccini - Il Bello

Przystojniak w odświętnym stroju,
przystojniak z brylantyną na głowie,
przystojniak obuty w lakierki;
jego chód jest nonszalancki,
a na ustach ma gorzki uśmiech...

Kobiety dostają dreszczy, gdy przyjeżdżam na Gilerze1;
całe drżące czekają na tanecznej sali,
umierają, wzdychając w oczekiwaniu,
że jeden porozumiewawczy gest starczy,
bym je przycisnął wyginając w tańcu.
Nie chwaląc się… Olé!2

Zdecydowanie przeciskam się przez tłum,
gwizdnięciem przywołuję najpiękniejszą.
Omdlewa w mych ramionach, biedactwo.
Ten zapach brylantyny
jest wonią miłości.

I gdy tak tango płynie sobie słodko,
cicho szepczę: „Kotku, jak masz na imię?”
Odpowiada słodko: „Sguazzinelli Argia,
Mieszkam tu, przy końcu ulicy
pod sto dwudziestym trzecim”.
Zapomniało mi się. Olé!

Przystojniak, z tym ruchem - olé! – biodra;
przystojniak, gdy wiruje w tańcu;
przystojniak o aksamitnym spojrzeniu,
ustach wygiętych w grymasie
i pożądaniu w sercu!

Przyciskam ją mocno w kurczowym objęciu,
gdy w nagłym ruchu łamie się żebro,
lecz co mi tam! Skoro jestem prawie legendą,
to minimalna cena,
jaką zapłacić musi kobieta.
Jestem zabójczy. Olé!

Milkną skrzypce, milknie gitara.
Znużony miłością, rzucam ją na ławkę.
Ona wypłakuje swój ból, biedactwo;
zapachu brylantyny
już nigdy nie zapomni.

Gdy światem rządzi ciemna noc,
szybko wskakuję na moją Gilerę.
Za dużo miłości było na tę noc i jestem zmęczony.
Nie mogę być na nogach
przez całą noc, bo
jestem anemikiem. Olé!


1.
Gilera to marka skutera
2.
hiszpański okrzyk zachwytu lub zachęty, coś jak "brawo!", wywodzący się chyba z tradycji korridy