Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Francesco Guccini
Popularne teksty
17. G-Eazy - Nada
Francesco Guccini - Vorrei
Vorrei
Tekst dodał(a): janumir
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Carsei
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): janumir
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Vorrei conoscer l' odore del tuo paese,
camminare di casa nel tuo giardino,
respirare nell' aria sale e maggese,
gli aromi della tua salvia e del rosmarino.
Vorrei che tutti gli anziani mi salutassero
parlando con me del tempo e dei giorni andati,
vorrei che gli amici tuoi tutti mi parlassero,
come se amici fossimo sempre stati.
Vorrei incontrare le pietre, le strade, gli usci
e i ciuffi di parietaria attaccati ai muri,
le strisce delle lumache nei loro gusci,
capire tutti gli sguardi dietro agli scuri
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
Vorrei con te da solo sempre viaggiare,
scoprire quello che intorno c'è da scoprire
per raccontarti e poi farmi raccontare
il senso d' un rabbuiarsi e del tuo gioire;
vorrei tornare nei posti dove son stato,
spiegarti di quanto tutto sia poi diverso
e per farmi da te spiegare cos'è cambiato
e quale sapore nuovo abbia l' universo.
Vedere di nuovo Istanbul o Barcellona
o il mare di una remota spiaggia cubana
o un greppe dell' Appennino dove risuona
fra gli alberi un' usata e semplice tramontana
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
Vorrei restare per sempre in un posto solo
per ascoltare il suono del tuo parlare
e guardare stupito il lancio, la grazia, il volo
impliciti dentro al semplice tuo camminare
e restare in silenzio al suono della tua voce
o parlare, parlare, parlare, parlarmi addosso
dimenticando il tempo troppo veloce
o nascondere in due sciocchezze che son commosso.
Vorrei cantare il canto delle tue mani,
giocare con te un eterno gioco proibito
che l' oggi restasse oggi senza domani
o domani potesse tendere all' infinito
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
camminare di casa nel tuo giardino,
respirare nell' aria sale e maggese,
gli aromi della tua salvia e del rosmarino.
Vorrei che tutti gli anziani mi salutassero
parlando con me del tempo e dei giorni andati,
vorrei che gli amici tuoi tutti mi parlassero,
come se amici fossimo sempre stati.
Vorrei incontrare le pietre, le strade, gli usci
e i ciuffi di parietaria attaccati ai muri,
le strisce delle lumache nei loro gusci,
capire tutti gli sguardi dietro agli scuri
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
Vorrei con te da solo sempre viaggiare,
scoprire quello che intorno c'è da scoprire
per raccontarti e poi farmi raccontare
il senso d' un rabbuiarsi e del tuo gioire;
vorrei tornare nei posti dove son stato,
spiegarti di quanto tutto sia poi diverso
e per farmi da te spiegare cos'è cambiato
e quale sapore nuovo abbia l' universo.
Vedere di nuovo Istanbul o Barcellona
o il mare di una remota spiaggia cubana
o un greppe dell' Appennino dove risuona
fra gli alberi un' usata e semplice tramontana
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
Vorrei restare per sempre in un posto solo
per ascoltare il suono del tuo parlare
e guardare stupito il lancio, la grazia, il volo
impliciti dentro al semplice tuo camminare
e restare in silenzio al suono della tua voce
o parlare, parlare, parlare, parlarmi addosso
dimenticando il tempo troppo veloce
o nascondere in due sciocchezze che son commosso.
Vorrei cantare il canto delle tue mani,
giocare con te un eterno gioco proibito
che l' oggi restasse oggi senza domani
o domani potesse tendere all' infinito
e lo vorrei
perchè non sono quando non ci sei
e resto solo coi pensieri miei ed io...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieChciałbym poznać zapach twojego kraju,
iść do domu przez twój ogród,
oddychać powietrzem słonym i majowym,
zapachami twojej szałwi i rozmarynu.
Chciałbym, żeby wszyscy staruszkowie mnie pozdrawiali
rozmawiając ze mną o czasie i o dniach minionych.
chciałbym, żeby twoi przyjaciele wszyscy rozmawiali ze mną,
tak jakbyśmy od zawsze byli przyjaciółmi.
Chciałbym spotykać skały, ulice, drzwiczki,
i kępki parietarii* rosnące na ścianach,
grupki ślimaków w ich skorupkach,
rozumieć wszystkie spojrzenia w ciemnościach.
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
Chciałbym z tobą sam zawsze podróżować,
odkrywać to, co dookoła jest do odkrycia,
żeby opowiadać ci i potem dawać opowiadać sobie
znaczenie przyciemniania się i twojej radości
chciałbym wrócić do miejsc, w których byłem,
wytłumaczyć ci, jak bardzo wszystko jest tam różne
i pozwalać ci wytłumaczyć mi, co się zmieniło
i jaki nowy zapach ma świat.
Zobaczyć jeszcze raz Stambuł czy Barcelonę,
czy morze odległej kubanskiej plaży,
czy Greppe** Apenin, gdzie rozbrzmiewa
wśród drzew użyty i prosty północny wiatr
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
Chciałbym pozostać na zawsze w jednym miejscu,
żeby słuchać dzwięku twojego mówienia,
i obserwować ze zdziwieniem podskok, powab i lot
milczące w twoim prostym spacerowaniu
i pozostać w ciszy na dźwięk twojego głosu,
albo mówić, mówić, mówić.
Zapominając o czasie zbyt szybko.
Albo chować w dwóch nonsensach, to że jestem wzruszony.
Chciałbym śpiewać pieśń o twoich dłoniach,
prowadzić z tobą wieczną zakazaną grę,
że dziś pozostałoby dziś bez jutra
albo jutro mogłoby trwać do nieskończności
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
*bylinka podobna do pokrzywy
** nie mogę znaleźć, co to; chyba jakaś lokalizacja
iść do domu przez twój ogród,
oddychać powietrzem słonym i majowym,
zapachami twojej szałwi i rozmarynu.
Chciałbym, żeby wszyscy staruszkowie mnie pozdrawiali
rozmawiając ze mną o czasie i o dniach minionych.
chciałbym, żeby twoi przyjaciele wszyscy rozmawiali ze mną,
tak jakbyśmy od zawsze byli przyjaciółmi.
Chciałbym spotykać skały, ulice, drzwiczki,
i kępki parietarii* rosnące na ścianach,
grupki ślimaków w ich skorupkach,
rozumieć wszystkie spojrzenia w ciemnościach.
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
Chciałbym z tobą sam zawsze podróżować,
odkrywać to, co dookoła jest do odkrycia,
żeby opowiadać ci i potem dawać opowiadać sobie
znaczenie przyciemniania się i twojej radości
chciałbym wrócić do miejsc, w których byłem,
wytłumaczyć ci, jak bardzo wszystko jest tam różne
i pozwalać ci wytłumaczyć mi, co się zmieniło
i jaki nowy zapach ma świat.
Zobaczyć jeszcze raz Stambuł czy Barcelonę,
czy morze odległej kubanskiej plaży,
czy Greppe** Apenin, gdzie rozbrzmiewa
wśród drzew użyty i prosty północny wiatr
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
Chciałbym pozostać na zawsze w jednym miejscu,
żeby słuchać dzwięku twojego mówienia,
i obserwować ze zdziwieniem podskok, powab i lot
milczące w twoim prostym spacerowaniu
i pozostać w ciszy na dźwięk twojego głosu,
albo mówić, mówić, mówić.
Zapominając o czasie zbyt szybko.
Albo chować w dwóch nonsensach, to że jestem wzruszony.
Chciałbym śpiewać pieśń o twoich dłoniach,
prowadzić z tobą wieczną zakazaną grę,
że dziś pozostałoby dziś bez jutra
albo jutro mogłoby trwać do nieskończności
I chciałbym tego,
bo nie mam mnie, kiedy ciebie nie ma
i pozostaję tylko z moimi myślami i ja...
*bylinka podobna do pokrzywy
** nie mogę znaleźć, co to; chyba jakaś lokalizacja
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):