Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Francesco Guccini
Popularne teksty
Francesco Guccini - Shomér, Ma Mi-Llailah?
Shomér, Ma Mi-Llailah?
Tekst dodał(a): janumir
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): JTK1964
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): rollsan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
La notte è quieta senza rumore, c'è solo il suono che fa il silenzio
e l' aria calda porta il sapore di stelle e assenzio,
le dita sfiorano le pietre calme calde d' un sole, memoria o mito,
il buio ha preso con se le palme, sembra che il giorno non sia esistito...
Io, la vedetta, l' illuminato, guardiano eterno di non so cosa
cerco, innocente o perchè ho peccato, la luna ombrosa
e aspetto immobile che si spanda l' onda di tuono che seguirà
al lampo secco di una domanda, la voce d' uomo che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
Sono da secoli o da un momento fermo in un vuoto in cui tutto tace,
non so più dire da quanto sento angoscia o pace,
coi sensi tesi fuori dal tempo, fuori dal mondo sto ad aspettare
che in un sussurro di voci o vento qualcuno venga per domandare...
e li avverto, radi come le dita, ma sento voci, sento un brusìo
e sento d' essere l' infinita eco di Dio
e dopo innumeri come sabbia, ansiosa e anonima oscurità,
ma voce sola di fede o rabbia, notturno grido che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
La notte, udite, sta per finire, ma il giorno ancora non è arrivato,
sembra che il tempo nel suo fluire resti inchiodato...
Ma io veglio sempre, perciò insistete, voi lo potete, ridomandate,
tornate ancora se lo volete, non vi stancate...
Cadranno i secoli, gli dei e le dee, cadranno torri, cadranno regni
e resteranno di uomini e di idee, polvere e segni,
ma ora capisco il mio non capire, che una risposta non ci sarà,
che la risposta sull' avvenire è in una voce che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
e l' aria calda porta il sapore di stelle e assenzio,
le dita sfiorano le pietre calme calde d' un sole, memoria o mito,
il buio ha preso con se le palme, sembra che il giorno non sia esistito...
Io, la vedetta, l' illuminato, guardiano eterno di non so cosa
cerco, innocente o perchè ho peccato, la luna ombrosa
e aspetto immobile che si spanda l' onda di tuono che seguirà
al lampo secco di una domanda, la voce d' uomo che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
Sono da secoli o da un momento fermo in un vuoto in cui tutto tace,
non so più dire da quanto sento angoscia o pace,
coi sensi tesi fuori dal tempo, fuori dal mondo sto ad aspettare
che in un sussurro di voci o vento qualcuno venga per domandare...
e li avverto, radi come le dita, ma sento voci, sento un brusìo
e sento d' essere l' infinita eco di Dio
e dopo innumeri come sabbia, ansiosa e anonima oscurità,
ma voce sola di fede o rabbia, notturno grido che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
La notte, udite, sta per finire, ma il giorno ancora non è arrivato,
sembra che il tempo nel suo fluire resti inchiodato...
Ma io veglio sempre, perciò insistete, voi lo potete, ridomandate,
tornate ancora se lo volete, non vi stancate...
Cadranno i secoli, gli dei e le dee, cadranno torri, cadranno regni
e resteranno di uomini e di idee, polvere e segni,
ma ora capisco il mio non capire, che una risposta non ci sarà,
che la risposta sull' avvenire è in una voce che chiederà:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell
shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell, shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNoc jest spokojna, bezgłośna,
jedynym dźwiękiem jest cisza,
a ciepły wiatr przynosi zapach gwiazd i absyntu.
Palce muskają nieruchome kamienie,
ogrzane słońcem, pamięcią lub mitem.
Ciemność zabrała ze sobą palmy,
zdaje się, że dzień w ogóle nie zaistniał.
Ja, oświecony wartownik,
wieczny strażnik nie wiem czego
szukam – niewinny lub może grzeszny – zacienionego księżyca
i czekam nieruchomo, żeby się rozlała
fala grzmotu, która następuje
po suchej błyskawicy pytania,
gdy ludzki głos zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (3x)
Jestem tu od stuleci, albo od jednej chwili,
zastygły w próżni, w której milknie wszystko.
Już nie umiem powiedzieć, od kiedy czuję niepokój lub spokój;
wyostrzywszy zmysły, ponad czasem,
ponad światem jestem i oczekuję,
że w szepcie głosów lub wiatru
ktoś przyjdzie zadać pytanie.
I czuję je, cienkie jak palce,
lecz słyszę głosy, słyszę pomruk
i czuję, że jestem nieskończonym echem Boga,
a potem niepoliczalnym jak piasek,
jak niespokojna, anonimowa ciemność,
samotnym głosem wiary lub wściekłości,
nocnym krzykiem, który zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (3x)
Słuchajcie: noc się prawie skończyła,
lecz dzień jeszcze nie nadszedł;
zdaje się, że czas się zakleszczył w swym biegu.
Lecz ja pełnię straż zawsze, więc nie ustępujcie;
wy możecie to zrobić, więc pytajcie znów,
powróćcie, jeśli taka wasza wola, nie ulegajcie znużeniu2.
Upadną stulecia, bogowie i boginie,
upadną wieże, upadną królestwa
a z ludzi i idei pozostaną ślady i kurz.
Teraz jednak rozumiem swe niezrozumienie;
że odpowiedzi nie będzie,
że odpowiedź o przyszłość
jest w głosie, który zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (5x)
1.
a. b. c. "Strażniku! Jaka to pora nocna" (Księga Izajasza 21:11);http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Izajasza/21/1
2.
Za wspomnianym wyżej źródłem: 21:12: "Strażnik odpowiedział: Nadszedł poranek, lecz także noc. Jeżeli musicie pytać, to przyjdźcie znowu i pytajcie"
jedynym dźwiękiem jest cisza,
a ciepły wiatr przynosi zapach gwiazd i absyntu.
Palce muskają nieruchome kamienie,
ogrzane słońcem, pamięcią lub mitem.
Ciemność zabrała ze sobą palmy,
zdaje się, że dzień w ogóle nie zaistniał.
Ja, oświecony wartownik,
wieczny strażnik nie wiem czego
szukam – niewinny lub może grzeszny – zacienionego księżyca
i czekam nieruchomo, żeby się rozlała
fala grzmotu, która następuje
po suchej błyskawicy pytania,
gdy ludzki głos zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (3x)
Jestem tu od stuleci, albo od jednej chwili,
zastygły w próżni, w której milknie wszystko.
Już nie umiem powiedzieć, od kiedy czuję niepokój lub spokój;
wyostrzywszy zmysły, ponad czasem,
ponad światem jestem i oczekuję,
że w szepcie głosów lub wiatru
ktoś przyjdzie zadać pytanie.
I czuję je, cienkie jak palce,
lecz słyszę głosy, słyszę pomruk
i czuję, że jestem nieskończonym echem Boga,
a potem niepoliczalnym jak piasek,
jak niespokojna, anonimowa ciemność,
samotnym głosem wiary lub wściekłości,
nocnym krzykiem, który zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (3x)
Słuchajcie: noc się prawie skończyła,
lecz dzień jeszcze nie nadszedł;
zdaje się, że czas się zakleszczył w swym biegu.
Lecz ja pełnię straż zawsze, więc nie ustępujcie;
wy możecie to zrobić, więc pytajcie znów,
powróćcie, jeśli taka wasza wola, nie ulegajcie znużeniu2.
Upadną stulecia, bogowie i boginie,
upadną wieże, upadną królestwa
a z ludzi i idei pozostaną ślady i kurz.
Teraz jednak rozumiem swe niezrozumienie;
że odpowiedzi nie będzie,
że odpowiedź o przyszłość
jest w głosie, który zawoła:
Shomèr ma mi-llailah, shomèr ma mi-lell,
shomèr ma mi-llailah, ma mi-lell1 (5x)
1.
a. b. c. "Strażniku! Jaka to pora nocna" (Księga Izajasza 21:11);http://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Izajasza/21/1
2.
Za wspomnianym wyżej źródłem: 21:12: "Strażnik odpowiedział: Nadszedł poranek, lecz także noc. Jeżeli musicie pytać, to przyjdźcie znowu i pytajcie"
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):