Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Giovanni Caccamo
Giovanni Caccamo - L'indifferenza
L'indifferenza
Tekst dodał(a): Riccardo
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): kacperofm
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Riccardo
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Centododici ciclopici politici ci insegnano a vivere,
questi anni d'oro della generazione dei divieti di sosta;
si sposta la posta, ci costa una pensione che non credo arriverà.
Resto amante delle mie convinzioni che mi rendono grande;
la moglie ed i buoi dei paesi tuoi, la capra che campa,
la capra che crepa, il diluvio ci annega, il mazzolin di fiori alla montagna tornerà.
Ma non amiamo la realtà, ne l'indifferenza;
noi tendiamo all'aldilà, ad una vita incerta;
eclissiamo i nostri eroi, miti e telematici fenomeni,
l'indifferenza.
Manifesti di volanti cittadini tra polemiche e pianti
i diamanti, le amanti, distanti
ad un amore che non credo arriverà.
Religione di una generazione alla ricerca di un nome,
che pende dalle labbra di un'oscuro oratore,
di una luce che non credo tornerà.
Ma non amiamo la realtà, ne l'indifferenza;
ci teniamo l'aldilà, a voi lasciamo il resto;
spariranno queste età di scetticismo e convulsioni illogiche,
l'indifferenza.
L'indifferenza
Cerco altrove un giorno che non tornerà.
Non amiamo la realtà e questa insorta società,
noi tendiamo all'aldilà, ad una vita incerta;
eclissiamo i nostri eroi, miti e telematici fenomeni,
l'indifferenza.
questi anni d'oro della generazione dei divieti di sosta;
si sposta la posta, ci costa una pensione che non credo arriverà.
Resto amante delle mie convinzioni che mi rendono grande;
la moglie ed i buoi dei paesi tuoi, la capra che campa,
la capra che crepa, il diluvio ci annega, il mazzolin di fiori alla montagna tornerà.
Ma non amiamo la realtà, ne l'indifferenza;
noi tendiamo all'aldilà, ad una vita incerta;
eclissiamo i nostri eroi, miti e telematici fenomeni,
l'indifferenza.
Manifesti di volanti cittadini tra polemiche e pianti
i diamanti, le amanti, distanti
ad un amore che non credo arriverà.
Religione di una generazione alla ricerca di un nome,
che pende dalle labbra di un'oscuro oratore,
di una luce che non credo tornerà.
Ma non amiamo la realtà, ne l'indifferenza;
ci teniamo l'aldilà, a voi lasciamo il resto;
spariranno queste età di scetticismo e convulsioni illogiche,
l'indifferenza.
L'indifferenza
Cerco altrove un giorno che non tornerà.
Non amiamo la realtà e questa insorta società,
noi tendiamo all'aldilà, ad una vita incerta;
eclissiamo i nostri eroi, miti e telematici fenomeni,
l'indifferenza.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSto dwunastu cyklopów politycznych uczy nas jak żyć
w tych złotych latach tworzenia zakazów zatrzymywania się
poczta się przenosi, kosztuje nas emerytura, która, jak sądzę, nie nadejdzie
Zostaję miłośnikiem moich przekonań, które czynią mnie wielkim
żona i woły twoich miast, koza, która bytuje
koza, która pęka, powódź nas zatapia, wiązka kwiatów
powróci w góry
Ale my nie kochamy rzeczywistości, ani obojętności
my dążymy do życia pozagrobowego, do życia niepewnego
przyćmiewamy naszych bohaterów, mity i zjawiska telematyczne
obojętność
Manifesty latających obywateli między polemikami i płaczem
diamenty, kochankowie, oddaleni
od miłości, która, nie sądzę, żeby nadeszła
Religia pokolenia szukającego imienia
która wieści z warg ciemnego mówcy
światło, które, jak sądzę, nie wróci
Ale my nie kochamy rzeczywistości, ani obojętności
zachowujemy życie pozagrobowe, resztę zostawiamy wam
znikną te epoki sceptycyzmu i nielogicznych konwulsji
obojętność
Obojętność
Szukam gdzie indziej dnia, który nie wróci
Nie kochamy rzeczywistości tego zbuntowanego społeczeństwa
my dążymy do życia pozagrobowego, do życia niepewnego
przyćmiewamy naszych bohaterów, mity i zjawiska telematyczne
obojętność
w tych złotych latach tworzenia zakazów zatrzymywania się
poczta się przenosi, kosztuje nas emerytura, która, jak sądzę, nie nadejdzie
Zostaję miłośnikiem moich przekonań, które czynią mnie wielkim
żona i woły twoich miast, koza, która bytuje
koza, która pęka, powódź nas zatapia, wiązka kwiatów
powróci w góry
Ale my nie kochamy rzeczywistości, ani obojętności
my dążymy do życia pozagrobowego, do życia niepewnego
przyćmiewamy naszych bohaterów, mity i zjawiska telematyczne
obojętność
Manifesty latających obywateli między polemikami i płaczem
diamenty, kochankowie, oddaleni
od miłości, która, nie sądzę, żeby nadeszła
Religia pokolenia szukającego imienia
która wieści z warg ciemnego mówcy
światło, które, jak sądzę, nie wróci
Ale my nie kochamy rzeczywistości, ani obojętności
zachowujemy życie pozagrobowe, resztę zostawiamy wam
znikną te epoki sceptycyzmu i nielogicznych konwulsji
obojętność
Obojętność
Szukam gdzie indziej dnia, który nie wróci
Nie kochamy rzeczywistości tego zbuntowanego społeczeństwa
my dążymy do życia pozagrobowego, do życia niepewnego
przyćmiewamy naszych bohaterów, mity i zjawiska telematyczne
obojętność
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Giovanni Caccamo Edytuj metrykę |
|---|---|
| Płyty: |
2013 |
Komentarze (0):