Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Hebe Tien
Hebe Tien - Insignificance (wersja ang.)
Insignificance (wersja ang.)
Tekst dodał(a): Drakena10
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): anunia92
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Drakena10
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
The most prosperous city, why does it bring the loneliest polar bear?
The most innocent children, how do you walk through the dirtiest garbage dump?
The most chaotic memory always makes me think of the most important moment.
The ugliest world will occasionally allow me to see the most beautiful poem.
The darkest skies will always have the brightest stars.
For those we can’t call back, for the things we can’t do, for the you and I that still live.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To butterflies and robins, to flesh and soul, to all lives of nature,
Should I say thank you or sorry?
The most violent displacement, is it just for the gentleness of a small reunion?
The most simple desires never want to prove the most ridiculous era.
The darkest skies will always have the brightest stars.
For those who were hurt, for those who have done made mistakes, for the you and I that still live.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To earth and dust, to flesh and soul, to all lives of nature,
Should I say thank you or sorry?
The silent prehistoric universe still always had the brightest stars.
Disappearing one day, being reborn another day, and one day forgiving you and I.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To love and hate, to flesh and soul, to all lives of nature,
I should say thank you and then sorry.
The most innocent children, how do you walk through the dirtiest garbage dump?
The most chaotic memory always makes me think of the most important moment.
The ugliest world will occasionally allow me to see the most beautiful poem.
The darkest skies will always have the brightest stars.
For those we can’t call back, for the things we can’t do, for the you and I that still live.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To butterflies and robins, to flesh and soul, to all lives of nature,
Should I say thank you or sorry?
The most violent displacement, is it just for the gentleness of a small reunion?
The most simple desires never want to prove the most ridiculous era.
The darkest skies will always have the brightest stars.
For those who were hurt, for those who have done made mistakes, for the you and I that still live.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To earth and dust, to flesh and soul, to all lives of nature,
Should I say thank you or sorry?
The silent prehistoric universe still always had the brightest stars.
Disappearing one day, being reborn another day, and one day forgiving you and I.
The biggest doubts always has our most insignificant selves.
To love and hate, to flesh and soul, to all lives of nature,
I should say thank you and then sorry.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieBezwartościowość
Najbogatsze miasto, dlaczego przyciąga najbardziej samotnego niedźwiedzia polarnego?
Najniewinniejsze dziecko, jak przechodzisz przez najbrudniejsze wysypisko śmieci?
Najbardziej chaotyczne wspomnienie zawsze sprawia, że myślę o najważniejszych momentach.
Najbrzydszy świat pozwoli mi zobaczyć najpiękniejszy wiersz.
Najciemniejsze nieba zawsze będą mieć najjaśniejsze gwiazdy.
Dla tych, których nie możemy przywołać z powrotem, dla tych rzeczy, których nie możemy zrobić, dla Ciebie i mnie wciąż żyjących.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do motyli i rudzików, do ciała i duszy, do wszystkich żyć natury,
Czy powinnam powiedzieć dziękuję czy przepraszam?
Najbardziej brutalne przemieszczenie, jest tylko dla złagodzenia małych spotkań?
Najprostsze pragnienie nigdy nie chce udowodnić najniedorzeczniejszej epoki.
Najciemniejsze nieba zawsze będą mieć najjaśniejsze gwiazdy.
Dla tych, których skrzywdziliśmy, dla tych, którzy popełnili błędy, dla Ciebie i mnie wciąż żyjących.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do Ziemi i pyłu, do ciała i duszy, do wszystkich żyć natury,
Czy powinnam powiedzieć dziękuję czy przepraszam?
Cichy prehistoryczny wszechświat wciąż miał najjaśniejsze gwiazdy.
Zniknięcie pewnego dnia jest urodzeniem się na nowo innego dnia i pewnego dnia przebaczenie Tobie i Mnie.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do miłości i nienawiści, do światła i duszy, do wszystkich żyć natury,
Powinnam powiedzieć dziękuję, a następnie przepraszam.
Najbogatsze miasto, dlaczego przyciąga najbardziej samotnego niedźwiedzia polarnego?
Najniewinniejsze dziecko, jak przechodzisz przez najbrudniejsze wysypisko śmieci?
Najbardziej chaotyczne wspomnienie zawsze sprawia, że myślę o najważniejszych momentach.
Najbrzydszy świat pozwoli mi zobaczyć najpiękniejszy wiersz.
Najciemniejsze nieba zawsze będą mieć najjaśniejsze gwiazdy.
Dla tych, których nie możemy przywołać z powrotem, dla tych rzeczy, których nie możemy zrobić, dla Ciebie i mnie wciąż żyjących.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do motyli i rudzików, do ciała i duszy, do wszystkich żyć natury,
Czy powinnam powiedzieć dziękuję czy przepraszam?
Najbardziej brutalne przemieszczenie, jest tylko dla złagodzenia małych spotkań?
Najprostsze pragnienie nigdy nie chce udowodnić najniedorzeczniejszej epoki.
Najciemniejsze nieba zawsze będą mieć najjaśniejsze gwiazdy.
Dla tych, których skrzywdziliśmy, dla tych, którzy popełnili błędy, dla Ciebie i mnie wciąż żyjących.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do Ziemi i pyłu, do ciała i duszy, do wszystkich żyć natury,
Czy powinnam powiedzieć dziękuję czy przepraszam?
Cichy prehistoryczny wszechświat wciąż miał najjaśniejsze gwiazdy.
Zniknięcie pewnego dnia jest urodzeniem się na nowo innego dnia i pewnego dnia przebaczenie Tobie i Mnie.
Największe wątpliwości zawsze mają nasze najbardziej nieistotne jaźnie.
Do miłości i nienawiści, do światła i duszy, do wszystkich żyć natury,
Powinnam powiedzieć dziękuję, a następnie przepraszam.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Hebe Tien Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2013 |
| Wykonanie oryginalne: |
Hebe Tien |
| Ciekawostki: |
Dla autorki tekstu inspiracją był wiersz Wisławy Szymborskiej, fragment mozna usłyszeć po polsku pod koniec piosenki. |
Komentarze (0):