Henryk Rejmer - Piosenka Kerroła (Wysocki)

Od zagadki zacznijmy opowieść tą.
Czy Alicja odpowie na pytanie?
Co z bajką potem się staje, co?
Co z niej wraz z jej końcem pozostaje?

Gdzie jest na przykład czarodziejski róg?
Dokąd to dobra wróżka odleciała?
A? E… druhu ty mój.
W tym jest zagadka cała.

Oni nie rozpuścili się, oni nie wyparowali,
Bohaterowie bajek jakby przemknęli we mgle,
Do krainy czarodziejskich cudów oni powrócili,
My ich tam kiedyś spotkamy na jawie albo w śnie.

W tej dziwnej krainie stworów różnych tłum,
Można tu pobłądzić i się zagubić.
Mrówki przez plecy pobiegną ci w dół,
Gdy pojmiesz, jakie dzieją się tu cuda.

Trafiasz na przepaść. Obchodzisz ją na skrót?
Czy z miejsca stchórzysz ? Przeskoczysz śmiało?
A? E… druhu ty mój,
W tym jest zagadka cała.

Dobro i zło w krainie cudów można spotkać, jak wszędzie,
Tylko, że tutaj żyją od siebie z dala wśród wzgórz.
Tutaj na stromych drogach dziwne tułają się historie,
Fantazje na cienkich nóżkach biegają tu co rusz.

Na koniec chciałbym zrobić tak,
By być już zawsze tu rozpoznawanym,
Chciałbym żyć, fruwać i śpiewać jak ptak,
By dzieci „Ptaszkiem Dodo” mnie nazwały.

I Alicja nie wpadła by na to,
Jak się sprytnie wśliznąć w ptasie ciało.
A? E… druhu ty mój,
W tym jest zagadka cała.

Przedziwne historyjki w krainie cudów się zdarzają,
Granic w niej nie ma i dużo nie trzeba uczyć się.
Dostać się tu nie trudno, bajki tego nie zabraniają,
W niej można się odnaleźć, tylko trzeba bardzo chcieć.

Czy z bajką umiera trzygłowy smok,
Pomnisz zadane Alicji pytanie?
Co z wróżkami się staje potem, co?
Co po nich wraz z jej końcem pozostaje?

Może zostanie pieróg albo miód,
Nasza Alicja we śnie wygłodniała.
A? E… druhu ty mój,
W tym jest zagadka cała.

Jeżeli ktoś do owej krainy dostać się spróbuje,
Dozna on tam czarodziejskich cudów jak w pięknym śnie,
Tam, to, co tu ledwie majaczy, co ledwie się rysuje,
Zobaczy wyraźnie, powącha, usłyszy jak śpiew.