Irena Jarocka - Rozstanie z morzem

Takie smutne masz oczy, kochany,
i uśmiechasz się do mnie przez łzy.
Wiatr za oknem zawodzi od rana,
jakby wiedział to samo co my.

Wiem, że być już inaczej nie może,
prawdzie spojrzeć musimy dziś w twarz.
Chodź, pójdziemy pożegnać się z morzem,
bo ostatni to spacer już nasz.

Zachodni wiatr spienione goni fale,
wysoko gdzieś zawisnął mewy krzyk.
Gasnący dzień zachodem się rozpalił,
stoimy tak bez słowa, ja i ty.

Daj dłoń, tak bliską mi i drogą,
daj dłoń i nie myśl o mnie źle.
Zachodni wiatr rozstajnym naszym drogom
okrzykiem mew swe pożegnanie śle.

Zachodni wiatr spienione goni fale,
wysoko gdzieś zawisnął mewy krzyk.
Gasnący dzień zachodem się rozpalił,
stoimy tak bez słowa, ja i ty.