Irena Jarocka - Ty i ja to serca dwa

Nie pytaj mnie, gdzie naszych rozmów zmienne tła,
Nie liczę strat, bo pamięć zmienia się jak ja.
Już odrzuciłam w nicość królestwo złotych łez,
Znów wszystko przede mną jest.

Nie boli już daleka przyjaźń z tamtych lat,
Znów kocham tak, jakby się dzisiaj zaczął świat.
Więc przetańczmy noc w milczeniu i weźmy, co nam da
Noc krótka i chwila ta.

Bo ty i ja to serca dwa,
Ślub jeden, wesela dwa.
Dom wspólnych nut i ciepły chłód
To wszystko, co kocham tak.

Już cały zgiełk jest gdzieś daleko, a nie w nas,
Więc pragnij mnie, by tylko dla nas płonął czas.
Ja, królowa tęsknot, schody do nieba wzniosę ci,
Lecz musisz wciąż wierzyć mi.

Bo ty i ja to serca dwa,
Ślub jeden, wesela dwa.
Dom wspólnych nut i ciepły chłód
To wszystko, co kocham tak i kochać będę.

Bo ty i ja to serca dwa
I tyle wspaniałych szans.
Jawy i sny, miraże i pożar serc,
I parę łez, bo miłość umiera raz.