Jacek Kowalski - Idzie Żołnierz

Idzie żołnierz
Borem, lasem, borem, lasem,
Przymierając
Z głodu czasem, z głodu czasem

Suknia na nim
Nie blakuje, nie blakuje
Dziurami wiatr
Przelatuje, przelatuje

Chociaż żołnierz
Obszarpany, obszarpany
Przecież ujdzie
Między pany, między pany

Trzeba by go
Obdarować, obdarować
Soli, chleba
Nie żałować, nie żałować

W kotły, w bębny
Zabębnili, zabębnili
Na wojenkę
Zatrąbili, zatrąbili

Nie płacz, nie płacz
Siostro brata, siostro brata
Powrócę ja
Za trzy lata, za trzy lata

Nie wyszło rok
I półtora i półtora
Już żołnierze
Jadą z pola, jadą z pola

Witam, witam
Mospanowie, mospanowie
Daleko tam
Brat na wojnie, brat na wojnie?

Niedaleko
W czystym polu, w czystym polu
Leży sobie na kamieniu
Prawą nóżkę ma w strzemieniu

Konik jego
Wedle niego, wedle niego
Grzebie nóżką
Żałuje go, żałuje go

Kiedym ja miał
Swego pana, swego pana
Tom ja jadał
Gołe ziarna, gołe ziarna

Teraz nie mam
Sieczki słomy, sieczki słomy
Rozdziubią mnie,
Kruki, wrony, kruki, wrony

Lepiej w domu
Iść za pługiem, iść za pługiem
Niż na wojnie
Szlakiem długiem, szlakiem długiem

Bo na wojnie
Pięknie chodzą, pięknie chodzą
Po kolana
We krwi brodzą, we krwi brodzą