Jacek Lech - Uśmiech ojczyzny

Służyli jej w najgorszy czas, w chłodzie i głodzie,
To do nich szli przez martwy las, po krwawej drodze,
To oni wciąż wśród ofiar krwi, bliżej i bliżej,
Kto doszedł z was, kto został - śpi, pod białym krzyżem.

Ta ojczyzna im się śniła pośród tych wojennych dróg,
Uśmiechnięta i szczęśliwa, otulona w zieleń brzóz.
Cień jaskółki w czystej wodzie, wokół domu biały sad,
Wszystko to co masz na codzień, oni w swych widzieli snach.

Za tamtych co zostali gdzieś w dalekiej stronie,
Przerwano w pół tęsknoty pieśń, sny niedośnione,
Ojczysty kształt każdego dni wykuwał z marzeń
I nie wstydź się, gdy chociaż łza płynie po twarzy.

Ta ojczyzna im się śniła pośród tych wojennych dróg,
Uśmiechnięta i szczęśliwa, otulona w zieleń brzóz,
Cień jaskółki w czystej wodzie, wokół domu biały sad,
Wszystko to co masz na codzień, oni w swych widzieli snach.

Wciąż uśmiecha się ojczyzna, gdy słoneczny nad nią dzień,
Ta o której przy ogniskach kolorowy śnili sen.
Cień jaskółki w czystej wodzie, wokól domu biały sad
Wszystko to co masz na codzień, oni w swych widzieli snach.