Jerzy Połomski - Miasteczko Bełz

Pamiętam, temu dwadzieścia już lat,

gdym szedł w daleki, nieznany świat,

me oczy były tak pełne łez,

gdym żegnał mój rodzinny Bełz.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był,
miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,
ach, ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił
.

Wspomnienia jasnych lat minionych, choć tak mi drogie są,

biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie.

Dziś, kiedym wrócił, nie poznał mnie nikt,

mej lubej nie ma i dom mój znikł,
przywitał jeno mnie obcy zgiełk, 

więc ty żeś to, mój dawny Bełz.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był,
miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

ach, ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił.

Wspomnienia jasnych lat minionych, choć tak mi drogie są,

biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, 

maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie.

I znów stąd idę, jak szedłem już raz,
me serce w piersi jak ciężki głaz,
nie znajdę nigdy ojczystych stron
i tęsknić będę aż po zgon.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był,
miasteczko Bełz, kochany mój Bełz,

ach, ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił.

Wspomnienia jasnych lat minionych, choć tak mi drogie są,

biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną.

Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, 

maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie.