Joni Mitchell - The Gallery

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam twoją galerię
Spodobały mi się te panie
Potem zacząłeś mnie dołączać
Nauczyłeś się mnie przedstawiać
W lodzie i zieleni
I starych niebieskich dżinsach
I nago w różach
Potem wpadłeś w śmieszne sceny
Które cała twoja praca ujawnia

„Pani, nie kochaj mnie teraz, jestem martwy
Jestem święty, odrzuć swoje łóżko
Nie mam serca”, tak właśnie powiedziałeś
Powiedziałeś: „Mogę być okrutny
Ale pozwól mi być łagodnym z tobą”

Gdzieś w magazynie
Znalazłam stronę o tobie
Widzę, że teraz to Josephine
Co nie może być bez ciebie
Ja utrzymuję twój dom w dobrym stanie
Codziennie odkurzam portrety
Twoja poczta przychodzi tutaj zewsząd
Pismo wygląda jak damskie

„Pani, proszę, kochaj mnie teraz, jestem martwy
Jestem święty, odrzuć swoje łóżko
Nie mam serca ”, tak właśnie powiedziałeś
Powiedziałeś: „Mogę być okrutny
Ale pozwól mi być łagodnym z tobą”

Oddałam ci wszystkie moje piękne lata
Potem zaczęliśmy wietrzyć
I zostałam tu na zimę
Podczas gdy ty udałeś się na zachód dla przyjemności
A teraz lecisz z powrotem w tę stronę
Jak jakiś zagubiony udomowiony gołąb
Mówisz, że monitorowali twój mózg
I odmienili ciebie religią

„Pani, proszę, kochaj mnie teraz, byłem martwy
Nie jestem święty, odrzuć swoje łóżko
Pani, czy nie masz serca”- tak właśnie powiedziałeś
Cóż, ja mogę być okrutna
Ale pozwól, że będę wobec ciebie łagodna

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam twoją galerię
Podobały mi się te panie
Ale teraz ich twarze podążają za mną
A wszystkie ich oczy wyglądają na zacienione