JubyPhonic - Ikanaide

Mówię w myślach: "ze mną jest dobrze, nic nie czuję",
Lecz, ostatecznie coś mnie obciąża.
Biegnąc znów naprzód wyglądałeś, jakbyś uciekał,
Żaden krok jednak nigdy nie dotknął ziemi.
Nie mogę zrobić nic poza patrzeniem bez głosu.

Prowadzony w dal wszedłeś do pociągu, gdy stałam zostawiona z tyłu.
Odchodzę precz zamiast wyjść temu naprzeciw, lecz nie mogę przebyć tej odległości na czas.
Oczy stają się mokre, nie bądź zły, ale moje serce naprawdę chce płakać.
"Nie odchodź jeszcze"

Odchodzisz dalej i dalej, kiedy ja pozostaję daleko w tyle.
Noc kończy się i zostawia mnie samą, zabierając Cię z mojego umysłu.
Oczy stają się mokre, nie bądź zły, ale moje serce naprawdę chce płakać.
"Nie odchodź jeszcze"

Festiwal się teraz kończy, a ja czekam na rzeczywistość.
Tak, ostatecznie, każda noc jest taką samą, starą rzeczą.
Lecz Ty przebijałeś się przez to, byłeś jasny, niepowtarzalny.
Jak mogłam dostrzec to dopiero teraz?
Nie mogę zrobić nic poza patrzeniem bez głosu.

Czas do przodu mknie, to ciągnie mnie do przodu mimo stóp pokrytych ziemią.
Droga prowadząca o domu jest ciemna i samotna, lecz jakoś pokonam ją żywa.
Dźwięki nocy, lampa dająca światło, mój długi cień zostawiony z tyłu.
Jestem zdana na siebie, czyż nie?

Odchodzisz dalej i dalej, kiedy ja pozostaję daleko w tyle.
Noc się zamazuje bez jakichkolwiek wątpliwości, to znów zaprząta mi myśli.
Oczy stają się mokre, nie bądź zły, ale moje serce naprawdę chce płakać.
"Nie odchodź jeszcze"

Oczy stają się mokre, nie bądź zły, ale moje serce naprawdę chce płakać.
"Nie odchodź jeszcze"