Krasza - Skarpa

Kosmos,
Nie wiem na ile czuje, że dobra ta o czym nawijam
Poszło,
Pierwszy nie legal i legal wierzę, że życie to chwila
Skarpa,
Na której siedzę, się dziwie, że jeszcze mnie stąd nie zrzuciła
Sprawdzian,
Czy na 4 łapy upadnę i z bólu będę się zwijał;

Chce w życiu nawijać, tylko nawijać,
Rzucić to wszystko, co jest do tej pory,
Nabrać pokory,
Albo ją mieć,
Chodzić po swoje i mieć swoje tory,
Jak uzależniony od kreski,
Nie chce na kresce się ciągnąć przez życie,
Bo w końcu spierdolę się z góry i będzie na wasze,
A tak miał cie obronić krzyk;

Mówicie, że rap
A do tej pory nie zrobione złoto
Słowo, że ozłocę
Bo jestem raperem już ponad dekadę i to nie przypadek,
Że trzymam tu totem;

Haa,
Mówili, że padnie
Haa,
Mówili, że słabnie
Gdzie się nie zjawiam to było ma opcji,
Że wyszedłem blady i bez twarzy;

Mówią mi jak żyć, mówią mi jak żyć
Nie chce tego słuchać, wiec zwyczajnie nie mów nic
Mówią mi gdzie iść, nie chce nigdzie iść,
Gdzieś mam swą drogę już obraną na te dni,
Mówią mi jak żyć,
Mówią mi jak żyć,
Nie chce tego słuchać, wiec zwyczajnie nie mów nic;
Mówia mi gdzie iść,
Nie chce nigdzie iść,
Gdzieś mam swoją drogę już obraną na te dni;

Słowo się rzekło,
Wchodzę na piętro, robię muzykę,
To moje piękno, serce ci pękło, ja znowu piszę
Tu przyjaciele mówili, dzisiaj się zmienia jak to co wam piszę,
Jak na tej skarpie siedziałem latami to kurwa się zmieniali w ciszę
Ale za usta, jak chcesz se poszczekaj,
Załóż se kaganiec bo nie będę słuchał tej kurwy,
Co nagle się zmienia w człowieka;

Jak byłem na dechach nie słyszałeś echa,
Na pewno się gdzieś odbiło,
Dosyć udawania, że za swoich w ogień,
Coś ci w tym ziom nie wypaliło ;

Syn już czeka w domu
Mówią, że wiele osiągnąłem a taki gówniarz,
Oliwier tu tata, jesteś istotą w mym życiu,
Do której nie będzie porównań,
Droga nie równa ale dam słowo,
Że kiedyś ze sceny zawołam Cię do mnie,
Puszczę w publikę mój synu twój wokal,
Wtedy poczujesz, że tworzysz historię;

Słowo się rzekło,
Bo jestem raperem już ponad dekadę,
Ja znowu piszę,
Tylko nawijać,
Załóż kaganiec,
Byłem na dechach, nie słyszałeś echa
Robię muzykę
To moje piękno,
Serce ci pękło,
Ja znowu piszę;