Kwartet Warszawski - Taaaka ryba

Już lat minęło ze trzy dychy
To nie są żadne śmichy-chichy
Jak wspomnisz, bracie, się rozczulisz
Na fest leżeliśmy z przemysłem
To żeśmy mieli czystą Wisłę
Bo ryby nie truli

Takiej ryby, takiej ryby, takiej ryby
Rym-cym-cym

Więc ryba żyła tu nielicha
Nad Wisłę świtkiem człek zapychał
I ledwo zajrzał pod Kierbedzia
To już miał tuzin ryb najmarniej
A dzisiaj więcej nie zagarnie
Jak ucho od śledzia

Taką rybę, taką rybę, taka ryba...

Inaczej kiedyś tu bywało
Robaków brałem kieszeń całą
Różowych takich, cud piękności
Zarzucam, bierze mi jak złoto
Wyciągam rybkę jak stąd dotąd
Sto kilo bez ości

Taką rybę, taką rybę, taką rybę
Rym-cym-cym

Obcieka z wody, bardzo blada
I taką mowę mi zakłada
Że aż mnie strach załapał wielki:
"Wędkarzu - mówi - jak to ładnie
Żeś mnie pan złowił, bo już na dnie
Puszczałam bąbelki"

Taka ryba, taka ryba, taka ryba
Rym-cym-cym

A to dopiero była frajda
Na imię miała Adelajda
A dziś już moje ma nazwisko
Więc pytam się was, cały w nerwach
Dlaczego haczyk się nie zerwał
Przed laty nad Wisłą

Z taką rybą, z taką rybą, z taką rybą
Rym-cym-cym