Lanberry - Post scriptum

U-u-u-u-u
U-u-u-u-u
U-u-u-u-u
Ile jeszcze miałam znieść
Przeciągnęłam to i tak
Pokaż mi kto dałby radę walczyć tak bez opamiętania
Może opowiesz wszystkim zgromadzonym
Tym swoim jakże pięknym głosem
Jak bardzo mnie kochasz
Ale zaraz potem zmieszasz mnie z błotem

Nie załatwię za Ciebie wszystkich twoich spraw
Nie wezmę na siebie tego co musisz przeżyć sam
Największa lekcja, która płynie do mnie
Ucz się trochę szybciej, bo inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz

Milczę, bo to też odpowiedź
Miało nie być już nic o tobie
Ale chyba się nie zagoję
Dopóki o tym nie opowiem
Jak bardzo tęsknię za tym co miało być bez końca,
a skończyło się jak największa katastrofa
Przestań dzwonić, pisać
W moim sercu głucha cisza

Nie załatwię za Ciebie wszystkich twoich spraw
Nie wezmę na siebie tego co musisz przeżyć sam
Największa lekcja, która płynie do mnie
Ucz się trochę szybciej, bo inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz
Inaczej utoniesz

U-u-u-u-u
U-u-u-u-u
U-u-u-u-u

U-u-u-u-u
U-u-u-u-u
U-u-u-u-u