Mar - Biały Kruk

Czuję się jak obcy pośród ludzi,
jakbym był z innego świata
[x2]

[1]:
Bóg to chyba hedonista
Daje nam czas i zabiera w pizdu,
Bawi się nami kiedy nadzieja pryska,
Sam idę w świat, otwieram skrzydła.
Szlak niełatwy z natury,
Niełatwy dla ludzi, dlatego jak ptak
sunę pomiędzy chmury
I wybacz jak mówię, że nigdy nie wrócę -- mam plan.
Oszukam Boga i to w sumie droga,
Co kusi od rana,
Jak budzę się, mówię że muszę to składać,
Układanka, zobacz.
Twarze i głosy, na talerz wybory
by skonsumować z wiarą
w to że wysram blask swobody,
w kraju pokłóconych z prawdą.
Odwróć głowę w tamtą stronę gdzie nie patrzą,
Ludzie się boją konwersacji,
Ja ją kocham aż za bardzo.
Ślepi czy głusi, naprzeciw rozumu,
Granica absurdu i wad w nas,
Niektórzy w sumie się rodzą wygrani
Z kajuty za burtę wyrzuca ich strach.
Boimy się zmian, stereotypy
Za sterami i prowadzą na mieliznę nasze życie.
Szare i ciche, upchane tradycje, upadasz i giniesz
A jak idziesz wbrew głosu otoczenia to masz iskrę.

[ref]:
Ja biały kruk pośrodku stada, brat
Nie wierzę w hasła jakie dał nam świat.
Nie mierzę w to co każdy z was
I wierzę w siebie -- biały kruk, a ty jedynie czarny szpak.
[x2]

Czuję się jak obcy pośród ludzi,
jakbym był z innego świata
[x2]

[2]:
Życie dostarcza emocje,
wyzwala uczucia i usypia oczy,
Widzimy zamglone postury przez pryzmat marzeń,
Strach je gonić.
Pierdolę teorie że trzeba iść za głosem stada,
Wolę sam nadawać głos
I sprawiać, że to stado spada w pole.
Skraca ci mowę to że gadam otwarcie,
Brak ci ziomek jaj
Wydajesz się chory na tę chorobę
Nazwaną: szary człowiek.
Wyblakłe kolory, a własne wybory
Motywowane tym co powiedzą oni,
Jak ty chorzy na brak własnej woli.
Tutaj zmuszony do chłodu,
Wokoło natura sprowadza do grobu uczucia i plany,
zostajemy w dołku skuci problemami.
Smuci to że każdy z tej jebanej populacji
Mógłby wstać i zadziałać tak by zabić te koszmary.
ale ilu to robi, co drugi wciąż narzeka,
Sam narzekam na tych ludzi tu i teraz, chuj nie przekaz.

[ref]:
Ja biały kruk pośrodku stada, brat
Nie wierzę w hasła jakie dał nam świat.
Nie mierzę w to co każdy z was
I wierzę w siebie -- biały kruk, a ty jedynie czarny szpak.
[x2]