Martyna Jakubowicz - Jot Jak Judasz

Otóz Frankie Lee i Kaplan Jot
wiernos tworzyli wzór
kiedy Frankie Lee poczul zlota glód
Kaplan Jot wyjal pelen wór

I rzucil go na ziemie
i zaraz potem rzekl -
Miejsce, w którym znajdziesz mnie
wiecznoscia niech sie zwie.

Wiecznoscia? szepnal Frankie Lee
i przeszedl po nim dreszcz.
Slyszales dobrze, Kaplan rzekl
choc Rajem zwa ja tez
Konczyl sie dzien, gdy slowa te
przez wiatr wyrzekl jakis glos
jest ktos, kto Twej pomocy chce
mówia na niego Jot

Na równe nogi skoczyl Frankie Lee
i pognal niczym wiatr
gdy dobiegl tam, skad przyszedl glos
przed brama Kaplan stal.

Cóz to za palac, spytal Frankie Lee
na widok bliski snom
nie palac to, rzekl Kaplan Jot
nie palac to, lecz dom

Tu Frankie Lee stracil wszelka moc
Oslepil go ten dom i blask
dwudziestu czterech okien
w kazdzm widzial kobieca twarz

Szesnascie nocy i tylez dni
modlitwe wznosil Frank
i w koncu tam z pragnienia padl
Kaplan Jot juz nad nim stal

Moral z tej powiesci
niech odda kilka slów
badz zawsze tam, gdzie miejsce twe
otrzasnij sie ze snów

Pewnie myslisz, ze teraz wszystko wiesz,
Wiec cala prawde znaj
i wiedz, ze Kaplan to nie Bóg
a Palac to nie raj.